جاده که از سال 57 کلیه شرکت‌های پیمانکار پروژه‌های در دست ساخت را تعطیل کردند و خیلی از ماشین آلات خود را فروختند و عده ای هم وسایل و امکانات خود را به جاهای امن جابجا کردند و اموال شرکت های وابسته به رژیم نیز به تاراج رفت.

مساله ی مهم و قابل توجه این است که اگر خدای ناکرده نهضت اسلامی چند سال بعد به پیروزی می رسید به طور حتم و یقین بنا به درخواست مردم و پیگیری جناب آقای طباطبایی با حفاری باقیمانده تونل عظیم در کوه سکندری در امتداد کوه دوان و کوه محمود بیگی و باقیمانده جاده از خروجی تونل در دست احداث تا خود کازرون ساخته می شد و از طرفی کل منطقه‌ی جنگلی محدوده روستاهای امام زاده، گاوکشک، گرگنا، تل نادر، عبدوئی، کلانی، دشت برم، کتل های پیرزن و دختر، تنگ زرد، تنگ روئین یا پرک، وارک، بورنجان، دردانه تا کوه جروق، کوه دیشک تا محدوده دشت ارژن با تخلیه اهالی روستاهای یاد شده تا ابد دست نخورده، بکرو سالم باقی می‌ماند.

به طور مثال مسأله‌ی تاسف بار که به حضورتان عرضه می دارم این است که: طبق نمای عکس های هوایی و نقشه های قدیم و جدید زمینی که موجود می‌باشد در طول مسیر جاده‌ی جدید از صحرای دشت برم تا روستای تنگ زرد، پرک تنگ روئین، وارک، برونجان، دره زرک، باغات وارک، محدوده بالای بنگ روئین، قل قوچی و گَلو خواجه‌ای، قهوه خانه و باغ مرحوم میر آقا در ابتدای صحرای دشت ارژن حدود 250 الی 300 هزار اصله درخت بلوط، بَن یا بنک و کل خنگ، کیکم اَهرِ، کیالک، ببروک، ارژن، بادام تلخ کوهی و انواع بوته و گیاهان خوراکی و طبی کوهستانی به طور کلی قطع و نابود شدند و باقیمانده درختان در کنار مسیر جاده توسط گردشگران، مسافران و رهگذران در آینده نابود شدند و در آن محدوده دیگر جایگزین آن نخواهندشد...

2- بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری و آزادی جهت استقلال و سازندگی، رهبر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) دستور سازندگی و عمران و آبادی روستاها و شهرها را صادر فرمودند و از سر گرفتن عملیات اجرائی پروژه ها را به مسئولین وقت ابلاغ فرمودند در این راستا مجدداً مردم کازرون به علت انحراف دادن مسیر جاده اصلی و بن بست شدن شهر از بابت طولانی بودن دو رشته کوه صعب‌العبور از همه‌ی مسئولین خواستار ساختن جاده اصلی در مسیر کتل های دختر و پیرزن تا دشت ارژن شدند، سرانجام در سال 59 که جناب آقای مهندس رجبعلی طاهری نماینده مردم کازرون در دوره اول مجلس شورای اسلامی انتخاب گردیدند بنا به درخواست‌ها و شکایت ها و بیان کلام ها و جملات حق طلبانه و ارسال نامه ها و طومارها به محضر مسئولین نظام، ایشان هم مسأل‌ ی مهم و چشمگیر و محکمه پسند مردم را در مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری، نخست وزیری، وزارت راه و ترابری، مدیریت سازمان برنامه و بودجه، وزیر جهاد سازندگی و دیگر نهاد های وابسته پی گیر شدند و در نهایت موافقت مبلغ دویست میلیون تومان آن زمان در مرحله‌ی اول برای ساختن جاده را گرفتند.

این اقدامشان قابل تقدیر و تشکر بود اما صد حیف که پس از گذشت 3 سال از عمر انقلاب اسلامی استکبار جهانی و صهیونیست خونخوار تحت فرمان سردمداران آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان با شوروی سابق و ایادی داخلی به جبران شکست خودشان و رژیم طاغوت پهلوی و ضدیت با اسلام و انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری اسلامی به خاک و مال و جان ملت ایران و مخصوصاً استان های زرخیز و دلاورپرور کرمانشاه، ایلام و خوزستان تجاوز کردند که این جنگ ضررهای مالی و جانی و بنیادی فراوانی را به کشور تحمیل کرد و از طرفی تمام بودجه های کلان برای استقامت در مقابل جنگ خانمان سوز هزینه گردید و به طور کلی توسعه و عمران و ساخت پروژه های بزرگ تعطیل شد. در این راستا به کلامی ارزشمند از شهید بهشتی زمانی که به کازرون تشریف آورده بودند اشاره می کنم : «حال نسیمی از اسلام، استقلال و آزادی نصیب ما شده اگر همه‌ی ملت ایران اعم از زن و مرد و پیر و جوان دست به دست هم دهیم و بیست سال شبانه روز کار عملی و اصولی داشته باشیم و استکبار جهانی هم دردسر و جنگی بر علیه ما راه نیاندازد آن زمان به اول اقتصاد اسلامی و استقلال و عدم نیاز به کشورهای بیگانه می‌رسیم.» پس جنگ تحمیلی و وابستگی و نداشتن وسیله‌ی هوایی، دفاعی، علمی و صنعتی، هزینه‌های گزاف را می‌بلعد و خزانه‌ی دولت را هم تهی می‌کند. پس در این راستا مسأله‌ی ساختن جاده کازرون هم که یکی از پروژه‌های مهم هزینه بر بود.

متاسفانه پس از گذشت 21 سال در رژیم پهلوی و مدت 14 سال در استقرار جمهوری اسلامی تا سال 1373 متوقف و در قهقرا قرار گرفته بود در کشاکش خاموش شدن نسبی آتش جنگ و بعد از ریاست جمهوری آیت ا...خامنه ای، در زمان ریاست جمهوری جناب آقای هاشمی رفسنجانی، عصر سازندگی جدید آغاز شد.

با توجه به اینکه از سال 58 تا سال 66 جهش عمران و آبادی در منطقه‌ی کازرون زیاد نبود و در دوره نمایندگی آقای برزو مهبودی در دوره دوم مجلس شورای اسلامی به علت جنگ و خسارت‌های وارده مسأله‌ی پیگیری ساختن جاده در حد سطحی و ظاهری پیش رفت، اما مردم کازرون در کنار کمک به جبهه و اعزام نیرو، نسبت به آرزوی دیرینه خود یعنی ساختن جاده بی‌تفاوت نبودند و هر مقام و مسؤلی که از تهران و یا شیراز به کازرون می‌آمد، همه خواستار ساختن جاده بودند. متاسفانه دوره نمایندگی جناب آقای برزو مهبودی در مجلس با بی‌تحرکی و خاموشی برای جاده کازرون همراه بود.