نتایج بررسی ها  نشان می دهد که با توجه به افزایش جمعیت، صنعتی شدن شهرها و افزایش سطح زیرکشت محصولات زراعی برداشت آب از منابع آب های زیر زمینی به شدت افزایش یافته است. بطوریکه در یک محدوده زمانی از سال 1362 تا سال 1374، برداشت آب از منابع آب های زیر زمینی کشور در حدود 30 درصد افزایش یافته است. بدلیل اینکه سهم آب های زیرزمینی در تامین کل آب مورد نیاز کشور درحدود 55 درصد می باشد، اغراق آمیز نخواهد بود اگر بگوییم که در حال حاضر از منابع آب های زیر زمینی خیلی بیشتر از میزان برآورد شده در سال 1374 برداشت می گردد.

بیلان آب های زیر زمینی نشان می دهد که برخی از حوضه های آبریز کشور مانند دریاچه نمک، کویر مرکزی، کشف رود و کال شور بجستان بیشترین میزان اضافه برداشت از ذخایر ثابت آبخوانها را دارا هستند که باعث شده است منابع آبهای زیرزمینی در این حوضه ها با بحران جدی مواجه گردد.

بدون شک پایداری بلند مدت میزان منابع آبهای زیرزمینی در این دشت ها زمانی محقق خواهد شد که بیلان آب های زیرزمینی حداقل صفر و یا در وضعیت مطلوب تر بالاتر از صفر نگه داشته شود. لذا لازم است از طرف نهادها، مراکز و سازمانهای مرتبط محلی و استانی، منابع آبهای زیرزمینی به گونه ای مدیریت گردند تا در سالهای خشک و همچنین در دراز مدت از منفی شدن بیلان آب های زیرزمینی در این دشت ها ممانعت به عمل آید.