باتشکر از جنابعالی که وقت خود را در اختیار هفته­نامه شهرسبز گذاشتید تا گفتگویی در رابطه انقلاب در کازرون با شما داشته باشیم.

لطفاً خودتان را معرفی فرمایید.

با سلام و تبریک به مناسبت سی و هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به ملت بزرگوار ایران و همشهریان عزیز و بزرگوارم. قاسم شیخیان کازرونی هستم، متولد اسفندماه 1330. تحصیلات دوره دبستان و دبیرستان خود را در کازرون گذراندم.

به علت علاقه به شغل معلمی سال 1350 وارد دانشسرای راهنمایی رشته تجربی ریاضی شدم و پس از پایان خدمت در سال 1355 در دانشگاه پلی­تکنیک سابق (امیرکبیر فعلی) در رشته مهندسی مکانیک قبول و مشغول به تحصیل شدم، تا این که انقلاب اسلامی به پیروزی رسیده و من کمی قبل ار پیروزی انقلاب به علت اعتصاب در دانشگاه و تعطیلی دانشگاه­ها به کازرون آمدم.

در چه سالی وارد انقلاب شدید و چند سال داشتید ؟

من فعالیت انقلابی قابل ذکری ندارم، ولی از زمان سپاهی دانش که 22 ساله بودم در روستا مردم را به جلسات مذهبی دعوت می­کردم و در مراسم تولد و شهادت ائمه اطهار فعال بودم.

اما در زمان حضورم در دانشگاه پلی­تکنیک فعالیتم بیشتر شد و چون در چهارراه کالج خوابگاه داشتم، جزء اولین گروهی بودیم که در شب تسخیر لانه جاسوسی در آن جا حضور یافته و همکاری داشتیم. در ارسال کتاب­های مذهبی و توزیع آن توسط برادرم حاج مجید در مسجد حاج طالب و همکاری با بچه­های فعال آن زمان، شرکت فعال داشتم. 

لطفاً شغل­هایی که داشته­اید را به ترتیب بفرمایید.

پس از فارغ­التحصیلی از دانشسرای راهنمایی، در سال 1351، در آموزش و پرورش استخدام شدم. بعد از آن در سال­های 1355و56و 57 در پلی­تکنیک تحصیل کردم و مجدداً وارد آموزش و پرورش کازرون شدم. بعد از انقلاب هم خدمت در کمیته امداد امام خمینی، ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ، فرمانداری کازرون، استانداری تقسیمات کشوری، همزمان مدیریت کاروان­های حج و عمره، عتبات و سوریه را در کارنامه خود دارم. در سال 67و 68 برای ادامه تحصیل به دانشگاه شیراز در رشته­ی مهندسی آبیاری وارد شدم. و هم اکنون از آموزش و پرورش بازنشسته شدم.

در مبارزات مردم انقلابی کازرون چه نوع فعالیتی داشتید؟

قبل از انقلاب، چون در تهران دانشجو بودم، حضور فعالی نداشتم و تنها به ارسال   کتاب­های مذهبی و نوارها و اعلامیه­های امام و همکاری با بچه­های مسجد حاج طالب توسط برادرم خدمت ناچیزی را انجام می­دادم.

به طور مثال شب­ها اخبار جدید از رادیوهای بیگانه را می­گرفتم و شعارهای راهپیمایی صبح روز بعد را تهیه و در اختیار راهپیمایی­کنندگان می­گذاشتم. چون سخنران نبودم و سخنرانی هم بلد نبودم، نوار سخنرانی بزرگان انقلاب را پیاده و آن را مکتوب کرده و در پایان راهپیمایی در سید محمد نوربخش و یا سایر مکان­ها برای مردم می­خواندم و مردم را از جنایات شاه مطلع می­کردم. بیشتر جلسات برنامه­ریزی در منزل خودمان تشکیل می­دادم و اطلاعات در آن رد و بدل می­شد. یادم هست قبل از این که شعار مرگ بر شاه در تهران مطرح شود مردم انقلابی کازرون در راهپیمایی  »ما شاه نمی­خواهیم، ما کشور اسلامیم« سر می­دادند. من نوار این تظاهرات را به خوابگاه تهران برده بودم و دانشجویان با شنیدن این شعارها به مردم انقلابی شهرم آفرین می­گفتند و این برای ما افتخار بود.

لطفاً خاطراتی از برادر شهیدتان» شهید صدرا... شیخیان«در روز شهادت تعریف کنید.

برادرم صدرا... نوجوانی فعال، زرنگ و گوش به فرمان امام بود. او بارها در منزل­مان مورد هجوم نیروهای شهربانی و ساواک قرار گرفته، اما با مهارت تمام از پشت­بام منزل همسایگان فرار کرده بود. به خاطر تحت تعقیب بودنش، مدت­ها در بوشهر و سایر شهرها زندگی می­کرد. تا این که روز 9 دی ماه، پس از شهادت عبدالحسین خدیو، صدرا... جسد شهید خدیو را بر دوش گرفته و از دست حاکمان حکومت نظامی همراه با دوستانش از دست دژخیمان خارج می­کردند، که ناگهان در تیررس نیروهای تحت امر حکومت قرار می­گیرد. او جسد را رها نمی­کند تا بالاخره چندین گلوله به سینه او اصابت می­کند. در این هنگام بانو برنجی که قصد کمک به او داشته، به او نزدیک می­شود و او هم با    گلوله­های دژخیمان به شهادت می­رسد. البته من در آن روز کازرون نبودم و آنچه نوشته­ام بیانات دوستان شهید می­باشد.

بالاخره روز نهم دی ماه 57، یکی از روزهای فراموش نشدنی انقلاب مردم کازرون است.

به عنوان اولین فرماندار انقلابی کازرون و مسئول ستاد پشتیبانی در کمیته امداد از آن دوران بفرمایید.

پس از پیروزی انقلاب به همراه سایر دوستان آماده شدیم تا سطح آگاهی مردم را بالا برده و به قشر محروم جامعه کمک بیشتری کنیم. چون در کازرون جوانان و اقشار مختلف احتیاج شدیدی به کتاب و کتاب­خوانی داشتند، نمایشگاه کتاب بزرگی در سالن دبیرستان بواسحق تشکیل دادیم و به کمک مردم خیر کازرون، فروش کتاب را با 50% تخفیف آغاز کردیم و در مدت کوتاهی هزاران جلد کتاب مذهبی و سیاسی و اطلاعاتی در اختیار مردم گذاشتیم. استقبال بسیار با شکوهی از این نمایشگاه کتاب و عکس به عمل آمد.