پایگاه خبری کازرون نیوز | kazeroonnema.ir
مسوول میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری کازرون از ارسال پرونده 3 رشته از صنایع‌دستی این شهرستان براي ثبت در فهرست میراث معنوی کشور خبر داد.
به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)،منطقه
فارس،«محمدرضا معینی» با اعلام این خبر گفت: با تلاش انجام شده توسط کارشناسان این
اداره، از ابتدای امسال تاکنون موفق شدیم کار نهایی پرونده ثبتی 3 رشته از صنایع‌دستی
شاخص شهرستان کازرون را به انجام برسانيم و براي ثبت در فهرست میراث معنوی به اداره‌کل
ارسال كنيم.
معینی ادامه داد: پرونده ثبتي دولچه‌دوزی، گیوه‌دوزی و نمد
مالی به عنوان 3 رشته از رشته‌های بومی و دارای سابقه زیاد در شهرستان با هدف احیا
و ماندگاری این رشته‌های در حال فراموشی تنظيم شده و براي ثبت در میراث معنوی ارايه
شده است.
وی افزود: تحقیقات میدانی و جمع‌آوری اطلاعات اولیه این پروژه
از 18 ماه پيش آغاز و طی ماه‌های اخیر کار نهایی و پرونده‌سازی شكل گرفت که در نهایت
به ارسال این پرونده‌ها ختم شد.
به گزارش ايسنا، نمدمالی کهن‌ترین شیوه شناخته شده در بافت است
و نمد شاید کهن‌ترین کف‌پوش دستبافت بشر باشد.در تهیه نمد به هیچ کارگاه و دستگاهی
نیاز نیست و شكل‌گيري آن بر اساس دو خاصیت جعدیابی و پوسته‌ای شدن پشم است. وقتی که
پشم براثر رطوبت جعد شده و الیاف آن در هم می‌روند پوسته‌ها نمی‌گذارند الیاف دوباره
از هم باز شوند و در نتیجه مصنوعی به دست می‌آید که گرم و مستحکم و نسبتاً ارزان و
بادوام است.
دولچه‌دوزی:
واژه دلو، عربی و به معنی آوند آب‌کشی و ظرفی است که بیشتر از
پوست و گاهی فلز می‌سازند و با آن، آب از چاه می‌کشند. ظرف مخروطی شکل که از پوست دباغی
شده(چرم) و یا مشک آبخوری سوراخ شده توسط عشایر ساخته شده که با سه پایه چوبی روی زمین
قرار می‌گیرد و سری از چوب دهانه آن را مسدود می‌کند.
گیوه‌دوزی:
در اغلب فرهنگ‌های لغت و دایره‌المعارف‌ها «گیوه» نوعی پاپوش
مخصوص مردان و زنان معرفی شده است. رویه این پای‌افزار از نخ پنبه‌ای بافته می‌شود
و تخت آن از جنس پارچه، چرم یا لاستیك است كه نسبت به كفش‌های ماشینی یا دست‌دوز دوام
و استحكام بیشتری دارد.سبك و خنك بوده و برای پیاده‌روی طولانی در زمین‌های ناهموار
مناسب است.
براساس اين گزارش، شهرستان کازرون در صنعت گیوه‌دوزی از پیشینه‌ای
برجسته برخوردار بوده و فرآورده این صنعت در اين شهرستان به (ملکی) معروف است.
با سلام و ارزوی موفقیت برای شما در رابطه با تعریفی که از ظرف و وسیله ای که تا چند وقت پیش هم جهت کشیدن اب از چاه جهت ابیاری مزارع و اب شرب بنام دلو و در کازرون تحت اسم دول شد به عرض میرساند که جنس این وسیله از لاستیکهای فرسوده کامیون بود درحجمهای مختلف .انچه از پوست بز تهیه میشد مشک نام داشت و انچه که از فلز درست میکردند سطل و انچه از مشکهای کهنه وازرده خارج عشایر تهیه میشد دولچه نام داشت که ظرفی غیر بهداشتی و غیر قابل تمیز کردن بود .در ضمن نوعی کفش که بیشتر سقاها وکشاورزان ابیار از ان استفاده میکردند چاروق بود که کلا از تیوب ولاستیک بود وضد اب همونی که میگه چاروقت دوزم کنم شانه سرت والسلام 
۲) طبیعی است، نظراتي كه در نگارش آنها، موازین قانونی، شرعی و اخلاقی رعایت نشده باشد، یا به اختلاف افكني‌هاي قومي پرداخته شده باشد منتشر نخواهد شد. خواهشمندیم در هنگام نام بردن از اشخاص به موازین حقوقی و شرعی آن توجه داشته باشید.
۳) چنانچه با نظری برخورد کردید که در انتشار آن دقت کافی به عمل نیامده، ما را مطلع کنید.
۴) در صورت وارد کردن ایمیل خود، وضعیت انتشار نظر به اطلاع شما خواهد رسید.
۵) اگر قصد پاسخ گویی به نظر کاربری را دارید در بالای کادر مخصوص همان نظر، بر روی کلمه پاسخ کلیک کنید.
