قبلاً در مقاله­هایی تحت عنوان فجر انقلاب اسلامی- شکست استکبار جهانی، با استفاده از فرمایشات و ایده­ها و آرمان­های بلند و درازمدت بنیانگذار جمهوری اسلامی، خمینی کبیر(ره) مطالبی عرضه شد که همه بیانگر نگاه به افقی دور دست و اهدافی بلند، متعالی و جهانی بود و نه در جا زدن و محدود شدن به سرزمین و قوم و نژاد و زبان، زیرا که انقلاب، »اسلامی«بوده و هست و نه ایرانی، نشات گرفته از مکتب اسلام بوده و نه مکتب ایرانی، عربی و ... اگر چه ملت شریف ایران شایستگی پیشتاز بودن و آغازگر بودن آن را داشته است و پرچم زیبا و پرافتخار اتحاد، اتفاق، آزادگی، استقلال، و دشمن ستیزی و اختلاف برافکنی اسلام که مزین به شعار ا... اکبر و لااله الاا... است بر دوش گرفته و بر قله رفیع عزت و شوکت در اهتزاز درآورده است و شعارهای آزادی­بخش و سعادت­آفرین و استکبارستیز را، که از سرچشمه زلال اسلام ناب محمدی(ص) نشآت گرفته، با همه توان، سعی، تلاش و با صدای رسا و فریادهای مرزشکن و نهیب­های دشمن هراس، از مرزهای زمینی، قومی و نژادی عبور داده و باعث بیداری و شکوفایی دیگر ملت­های مسلمانی گردیده است که امروز شاهد آنیم.

و این استمرار انقلاب اسلامی و تفکرات امام راحل(رض) است که پس از سه دهه به تونس، مصر، بحرین، لیبی و ... رسیده است.

آری انقلاب اسلامی یک جریان است، یک رود خروشان است، نه یک گوراب یا مرداب.

همانطور که رسالت نبی مکرم اسلام حضرت ختمی مرتبت(ص) جهانی بوده است. مکتب آن حضرت هم یعنی مکتب اسلام که اتم و اکمل مکاتب الهی است، مکتبی جامع و مانع، برای همه نسل­ها و عصرها، تا پایان زندگانی این دنیاست. و تنها پاسخی اقناع کننده به نیازهای فطری، مادی و معنوی انسان­ها، در هر زمان و از هر قوم و نژاد می­باشد.

نکند در برهه­ای که شاید بتوان گفت اوج تجلی و تبلور این مکتب الهی است. که اذهان جهانیان را به خود جلب، و فطرت­های پاک و دل­های دردمند انسان­های مظلوم و محروم را به خود جذب، و آن­ها را امید بخشیده است، دوباره با طرح مکتب­های ملی مثل مکتب ایرانی و ... توسط افرادی بازی خورده، دین­خواهی و اسلام­گرایی توده­ها، به خصوص جوانان را به سمت ملی­گرایی منحرف کرده و بیداری اسلامی ملت­های مسلمان و طاغوت­ستیزی آن­ها را منفعل نمایند.

همانطور که در برهه­ای نه چندان دور از تاریخ، که خیزش­ها و مبارزات ملت­های استعمارزده و تحت اشغال علیه استعمار و نفوذ قدرت­های چپاول­گر دنیا و در راس آن­ها، استعمار پیر انگلستان شکل می­گرفت و در پی دفع سلطه­ی بیگانگان و غارتگران حیله­گر بودند­، برای انحراف آن نهضت­ها و مبارزات ضد استعماری که بعضاً با انگیزه­های ملی­گرایی هم شکل گرفته بود، با کوبیدن بیشتر بر طبل ملی­گرایی و با طرح مکاتب ملی ساخته و پرداخته خود،انقلاب­ها و نهضت­ها را منحرف و عقیم نمودند و به ظاهر از در بیرون رفتند ولی از دریچه وارد شدند و حکومت زورمدارانه و چپاولگرانه مستقیم خود را به دست نشانده­های وابسته به خودشان سپردند، که سیاسیون آن را استعمار نو نامیدند و از این به بعد توسط عوامل و ایادی­شان به استعمار ، استثمار و استحماربه روشی نو پرداختند و از این طریق ملت­ها را چپاول کردند و ملی­گرایی، که انگیزه مبارزه بود،حربه­ای نو برای فریب ملت­ها و دور زدن نهضت­ها شد.

و امروز در برهه­ای بسیار حساس و کم­نظیر قرار داریم، برهه­ای که بیداری و استکبارستیزی اسلامیان، خواب خوش را از مستکبرین و حکام فاسد و دست­نشانده گرفته است که اگر خوب مراقبت، مواظبت و هدایت شود و از طرفندهای انحرافی مصون بماند، امید پیدایش اتحاد جماهیر اسلامی و اتحاد و اتفاق هر چه بیشتر مسلمانان در برابر استکبار جهانی و عوامل آن­ها می باشد.

چنانچه رهبر معظم انقلاب(مد ظله العالی)، مراقبت و هدایت حرکت بیداری اسلامی را به سمت اهداف عالیه، زمینه­ساز آینده روشن منطقه و امت اسلامی دانستند و با اشاره به ویژگی­های جمعیتی، جغرافیایی و منابع بیکران یک و نیم میلیارد مسلمان افزودند: وضع کنونی امت اسلامی باید متحول شود و به فضل الهی و به برکت اسلام، این دگرگونی در آینده نه چندان دور حاصل خواهد شد.

به هر حال امروز ، روزی است که باید آمادگی لازم را جهت تشکیل اتحادیه جماهیر اسلامی یا بین الملل اسلامی فراهم آورد و این وظیفه بر دوش نخبگان ملت بیشتر سنگینی می­کند و هر اقدامی که باعث فرصت­سوزی شود خیانت است.