پایگاه خبری کازرون نیوز | kazeroonnema.ir

کد خبر: ۵۸۳۴
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۸۹ - ۱۶:۲۴
اهداف امام حسين و قرآن
 
 در اسلام به همان مقدار كه از فساد، انتقاد و با آن مقابله شده، نسبت به اصلاح سفارش و تأكيد شده است. قرآن تنها به ايمان و تقواى درونى اكتفا نمى‏كند، بلكه اصلاح را لازمه‏ى ايمان و تقوى مى‏شمارد. «آمن و اصلح»(1) و «فمن اتّقى و اصلح»(2)
 
 خداوند خود اوّل مصلح است؛ «و اصلح بالهم»(3) و لذا از مردم نيز خواسته تا اوّل عيب‏هاى خود را اصلاح كنند؛ «تابوا و اصلحوا...»(4) و سپس به اصلاح جامعه بپردازند. «فاتّقوا اللّه و اصلحوا ذات بينكم»(5) اصلاح گر هرگز به دنبال فتنه انگيزان نمى‏رود، «و اصلح و لا تتّبع سبيل المفسدين»(6) البتّه اصلاحات بايد بر معيار عدل و قانون باشد «فاصلحوا بينهما بالعدل و اقسطوا»(7)
 
 كسى كه راه هاى صلاح و اصلاح را به روى خود ببندد، نابود خواهد شد هر چند فرزند پيامبر باشد؛ «انّه ليس من اهلك انّه عمل غير صالح»(8) (اى نوح!) او از خاندان تو نيست، براستى كه عمل او غير صالح است. اولياى الهى از خدا درخواست مى‏كردند كه به صالحان ملحق شوند. «اَلحِقنى بالصالحين»(9)
 
 قرآن معمولاً ايمان را همراه عمل صالح بيان كرده است؛ «الذين آمنوا و عملواالصالحات» اثر بخشى عمل صالح محدود به زمان و مكان نيست و حتّى نسل‏هاى بعدى از اعمال پدران صالح خود خير و بهره مى‏برند. «و كان ابوهما صالحا»(10)
 
 قرآن هدف از كاميابى از نعمت‏ها را انجام عمل صالح مى‏داند، «يا ايّها الرّسل كلوا من الطيبات و اعملوا صالحا»(11) يعنى بهره‏گيرى و كاميابى شما از نعمت‏ها بايد براى انجام كار نيك و عمل صالح باشد.
 
 خداوند متعال حكومت آينده‏ى زمين را نصيب بندگان صالح خود خواهد كرد. «اِنّ الارض يَرثُها عبادى الصالحون»(12)
 
 انسان بعد از اصلاح خود، بايد به اصلاح ديگران بپردازد و تمام توان خود را در اين راه بكار گيرد «ان اريد الا الاصلاح ما استطعت»(13) چيزى جز اصلاح تا سر حد توانم نمى‏خواهم.
 
 البتّه خداوند متعال اصلاح طلبان واقعى را از كسانى كه شعار اصلاح مى‏دهند، جدا مى‏كند و چهره‏ى مدّعيان دروغين را افشا مى‏كند؛ «قالوا انّما نحن مصلحون ألا اِنّهم هم المفسدون و لكن لايشعرون»(14) آنها مى‏گويند: فقط ما اصلاح‏طلبيم، آگاه باشيد آنها خود فساد كنندگانند، ولى نمى‏فهمند.
 
 آرى، خداوند مصلحين واقعى را مى‏شناسد. «و اللَّه يعلم المفسد من المصلح»(15)
 
 خداوند به مصلحان واقعى وعده‏ى پاداش داده است. «انّا لانضيع اجر المصلحين»(16)
 
 نكته قابل توجه آنكه هر چه ميزان فساد بالا برود، تلاش مصلحانه‏ى بيشترى را طلب مى‏كند. (چنانكه هر چه هوا گرم‏تر شود، نياز به آب زيادتر مى‏شود) و هر چه مفسدان خطرناكتر شوند، مصلحان بزرگترى مى‏طلبد. در برابر نمرود جز ابراهيم‏عليه السلام و در برابر فرعون جز موسى‏عليه السلام و در برابر يزيد جز حسين عليه السلام چه كسانى مى‏توانند مقابله كنند؟!
 
 بديهى است برنامه‏ى اصلاحات هميشه با نامه و گفت وگو و تذكّر پيش نمى‏رود، بلكه گاهى شرايطى پيش مى‏آيد كه بايد به استقبال خطر رفت. امام حسين عليه السلام اوّلين مصلِح اسلامى است كه به استقبال سخت‏ترين شدايد رفت و جان خود را تسليم حقّ نموده و به شهادت رسيد.
 
حركت امام حسين بر اساس قرآن
 
باتوجه به اينكه قيام امام حسين جز براي رضاي خداوند نبوده است، قراني بودن آن نيز به درستي از آيات وحي فهميده مي شود:
 
- همين كه نماينده يزيد در مدينه (مروان) تصميم گرفت كه از امام حسين عليه السلام براى يزيد بيعت بگيرد، امام فرمود: «ويلك يا مروان فانّك رجس» واى برتو، تو پليد هستى و ما خانواده‏اى هستيم كه خداوند در شأن ما فرموده است: «انّما يريد اللّه ليذهب عنكم الرّجس اهل‏البيت و يطهّركم تطهيرا»(17) همانا خداوند مى‏خواهد كه از شما اهل‏بيت هر پليدى (احتمالى، شك و شبهه‏اى) را بزدايد و شما را چنانكه بايد و شايد پاكيزه بدارد.
 
- امام حسين‏عليه السلام در پايان وصيت‏نامه‏اى كه قبل از حركت به كربلا نوشتند، به اين آيه استناد كردند: «و ما توفيقى الا باللّه عليه توكّلت و اليه اُنيب»(18) توفيق من جز به (اراده) خداوند نيست كه بر او توكّل كرده‏ام و به او روى آورده‏ام.
 
 -  همين كه براى فرار از بيعت با يزيد، از مدينه به سوى مكه خارج شدند (28 رجب)، اين آيه را تلاوت فرمودند: «فخرج منها خائفا يترقّب قال ربّ نجّنى من القوم الظالمين»(19) آنگاه كه (موسى) از آنجا ترسان و نگران بيرون شد و گفت: پروردگارا! مرا از قوم ستمكار نجات بده.
 
- : شيخ مفيد(ره) مى‏گويد: همين كه امام حسين‏عليه السلام به سوى مدينه رهسپار شد، گروه‏هايى از جن و فرشته براى يارى آن حضرت حاضر شدند، امّا امام اين آيات را تلاوت فرمودند: «اينما تكونوا يدرككم الموت و لو كنتم فى بروج مشيّدة»(20) هرجا كه باشيد و لو در برجهاى استوار سر به فك كشيده، مرگ شما را فرا مى‏گيرد. همچنين آيه‏ى: «لَبرَز الّذين كتب عليهم القتل الى مضاجعهم»(21) كسانى كه كشته شدند، در سرنوشتشان نوشته شده بود (با پاى خويش) به قتلگاه خود رهسپار مى‏شدند.
 
-  همين كه امام حسين‏عليه السلام شب جمعه سوم شعبان (قبل از حركت به كربلا) وارد مكه شدند، اين آيه را تلاوت فرمودند: «و لمّا توجّه تلقاء مَديَن قال عسى‏ ربّى اَن يهدينى سواء السبيل»(22) و چون رو به سوى مدين نهاد، گفت: باشد كه پروردگارم مرا به راه راست راهنمايى كند.
 
- : در مكه همين كه با ابن عباس گفتگو مى‏كردند درباره‏ى بنى‏اميّه اين آيات را تلاوت فرمودند: «انّهم كفروا باللّه و برسوله و لايأتون الصلاة الاّ و هم كُسالى»(23) آنان به خداوند و پيامبر او كفر ورزيده و جز با حالت كسالت به نماز نپرداخته‏اند.... و همچنين آيه‏ى: «يرائون الناس و لايذكرون الله الا قليلا» با مردم رياكارى كنند و خدا را جز اندكى ياد نمى‏كنند. و آيه‏ى «مذبذبين بين ذلك لا الى هؤلاء و لا الى هؤلاء و من يضلل اللّه فلن تَجِدَ له سبيلا»(24) در اين ميان (بين كفر و ايمان) سرگشته‏اند، نه جزو آنان (مؤمنان) و نه جزو اينان (نامؤمنان) و هر كس كه خداوند در گمراهى واگذاردش، هرگز براى او بيرون شدنى نخواهى يافت. و فرمودند: «كلّ نفس ذائقة الموت و انّما توفّون اُجوركم»(25) هر جاندارى چشنده (طعم) مرگ است و بى‏شك در روز قيامت پاداشهايتان را به تمامى خواهند داد.
 
-  در آستانه عيد قربان كه امام حسين‏عليه السلام از مكه به سوى كربلا حركت كردند، نماينده يزيد در مكه راه را بر حضرت بست، درگيرى با تازيانه رخ داد، به امام حسين گفت: مى‏ترسم شما ميان مردم شكاف بيفكنى!! حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند: «لى عملى و لكم عملكم انتم بريئون مما اعمل و انا برى‏ء مما تعملون»(26) عمل من از آن من و عمل شما از آن شما، شما از آنچه من مى‏كنم برى و بركناريد و من از آنچه شما مى‏كنيد برى و بركنارم.
 
 -  همين كه در مسير كربلا خبر شهادت مسلم را شنيدند فرمودند: «انّا للّه و انّا اليه راجعون»(27) كسانى كه چون مصيبتى به آنان رسد، گويند: ما از خداييم و به خدا باز مى‏گرديم.
 
-  در نزديكى كربلا همين كه حُر به امام گفت: چرا آمده‏اى؟ فرمود: نامه‏هاى دعوت شما مرا به اينجا آورد، ولى حالا پشيمان شده‏ايد و اين آيه را تلاوت فرمود: «فمَن نَكَث فانّما يَنكُث على نفسه»(28) پس هركس كه پيمان شكند، همانا به زيان خويش پيمان شكسته است.
 
- در مسير كربلا همين كه خبر شهادت نامه‏رسان خود «قيس‏بن مسهّر صيداوى» را شنيد گريه كرد و اين آيه را تلاوت فرمودند: «فمنهم مَن قَضى‏ نَحبَه و منهم مَن يَنتَظر و ما بَدّلوا تَبديلا»(29) از ايشان كسى هست كه بر عهد خويش (تا پايان حيات) به سربرده است و كسى هست كه (شهادت را) انتظار مى‏كشد و هيچ گونه تغيير و تبديلى در كار نياورده‏اند.
 
 - همين كه فرماندار كوفه (ابن زياد) نامه رسمى براى حُر فرستاد كه راه را بر حسين‏عليه السلام ببندد و او نامه را به امام عرضه داشت، امام اين آيه را تلاوت فرمودند: «و جعلناهم ائمّة يدعون الى النار...»(30) و آنان را پيشوايانى خوانديم كه به سوى آتش دوزخ دعوت مى‏كنند و روز قيامت يارى نمى‏يابند.
 
-  امام حسين‏عليه السلام در كربلا درباره لشكر يزيد براى دخترش سكينه اين آيه را تلاوت فرمود: «اِستَحوَذ عليهم الشيطان فاَنساهم ذكر اللّه»(31) شيطان بر آنان دست يافت، سپس ياد خدا را از خاطر آنان برد.
 
 -  در روز عاشورا براى لشكر يزيد اين آيه را تلاوت فرمود: «فاجمعوا اَمركم و شُركائكم ثمّ لايكن امركم عليكم غُمّة ثمّ اقضوا الىّ و لاتنظرون»(32) شما با شريكانى كه قائليد، كارتان را هماهنگ و عزمتان را جزم كنيد، سپس در كارتان پرده‏پوشى نكنيد، آنگاه كار مرا يكسره كنيد و مهلتم ندهيد.
 
 و نيز آيه «انّ ولىّ اللّه الذى نزل الكتاب و هو يتولّى الصالحين»(33) سرور من خداوند است كه (اين) كتاب آسمانى را فرو فرستاده است و او دوستدار شايستگان است. و نيز آيه‏ى: «و انّى عذت بربّى و ربّكم ان ترجمون»(34) و من از شرّ اينكه سنگسارم كنيد، به خود و پروردگار شما پناه مى‏برم. و همچنين آيه‏ى: «انّى عذتُ بربّى و ربّكم من كلّ متكبّر لايؤمن بيوم الحساب»(35) من به پروردگار خود و پروردگار شما از (شرّ) هر متكبّرى كه به روز حساب ايمان ندارد، پناه مى‏برم.
 
جلوه‏هاى قرآن در كربلا
 
قرآن بارها مى‏فرمايد: به منطق و حقّ فكر كنيد، نه به تعداد نفرات و تعبيراتى از قبيل: «اكثرهم لا يعملون»(36)، «اكثرهم فاسقون»(37)، «اكثرهم كاذبون»(38) را به كار برده است.
 
 قرآن مى‏فرمايد: هر گامى و كلامى بايد بر اساس بصيرت باشد «ادعوا الى اللَّه على بصيرة اَنا و مَن اتّبعنى»(39) امام حسين‏عليه السلام و حضرت اباالفضل و اصحاب‏عليهم السلام روز عاشورا ده سخنرانى كوتاه براى موعظه و ارشاد مردم داشتند.
 

 قرآن، از ايثارگران تجليل مى‏كند؛ «و يؤثرون على انفسهم»(40)، در كربلا جلوه‏هاى بسيارى از ايثار به چشم مى‏خورد كه نمونه‏ى بارز آن ايثار حضرت ابوالفضل العباس‏عليه السلام است.

 قرآن به عفو كردن و پذيرش عذر مردم سفارش مى‏كند كه نمونه‏ى بارز آن در كربلا عفو و بخشش حرّبن يزيد رياحى است.
 
 قرآن مى‏فرمايد: «و العاقبة للمتّقين»(41)و «و العاقبة للتقوى»(42) نام نيكى از دهها هزار جنايتكار در كربلا نيست، امّا نام 72 تن سرباز امام حسين‏عليه السلام همچنان زنده است.
 
 قرآن مى‏فرمايد: اى پيامبر! ما نامت را بلند داشتيم؛ «و رفعنا لك ذكرك»(43)، در كربلا نام حسين‏عليه السلام براى هميشه بلند آوازه ماند.
 
 قرآن مى‏فرمايد: «واُمرت لان اكون اوّل المسلمين»(44) يعنى رهبر بايد پيشگام باشد و در كربلا امام حسين‏عليه السلام فرزندش على اكبرعليه السلام را قبل از جوانان بنى‏هاشمى به ميدان نبرد فرستاد.
 
 قرآن مى‏فرمايد: «فاستقم كما اُمرتَ و مَن تابَ مَعَك»(45) اى پيامبر! تو و يارانت استقامت بورزيد، در كربلا بهترين جلوه‏هاى استقامت را در امام حسين ويارانش‏عليهم السلام مى‏بينيم.
 
 قرآن به جاى نام‏بردن از افراد، ملاك‏ها و معيارها را بيان مى كند. مثلاً مى‏فرمايد: مولاى شما كسى است كه در ركوع نمازش انگشتر خود را به فقير داد و در يك لحظه بين نماز و زكات را جمع كرد، و اين مردمند كه بايد جستجو كرده مصداق آيه را پيدا كنند، در كربلا امام حسين‏عليه السلام نفرمود: من با يزيد بيعت نمى‏كنم، بلكه فرمود: «مثلى لايبايع مثله» يعنى خطِ ستيز حقّ و باطل در طول تاريخ بوده، هست و خواهد بود. قرآن مى‏فرمايد: بدى‏هاى مردم را با خوبى جواب دهيد؛ «ويدرؤن بالحسنة السيئة»(46)، در كربلا حُرّ راه را بر امام مى‏بندد، ولى امام حسين‏عليه السلام به تشنگان لشكر حُر و حتّى به اسب‏هاى آنها آب مى‏دهد.
 
 قرآن پيروى از خدا و اولياى الهى و وفادارى را سفارش مى‏كند، برخى ياران امام حسين عليه السلام كه جان خود را براى نماز ظهر عاشورا سپر كرده و تيرها را به جان خريدند هنگامى كه امام بعد از نماز و در لحظه آخر عمر آنان بالاى سرشان آمد آنها پرسيدند: آيا وفا كرديم؟ گويا تا آن لحظه نسبت به وفادارى خود شك داشتند!
 
 قرآن در بسيارى از آيات سفارش به توحيد مى‏كند، جمله‏اى كه امام حسين عليه السلام فرمود: «لا معبود سواك» بهترين جلوه‏ى اين آيات است.
 
 قرآن به نهى از منكر و غيرت دينى و دفاع از حريم سفارش مى‏كند، در كربلا آخرين جمله امام حسين عليه السلام در گودى قتلگاه به لشكر يزيد اين بود كه به خيمه‏هاى من حمله نكنيد و ناموس مرا پاس داريد و اگر دين نداريد لا اقل در دنيا آزاد مرد باشيد!
 

 قرآن به تسليم و رضا در پيشگاه خدا سفارش مى‏كند، امام حسين عليه السلام نيز كه روزى بر دوش پيامبراسلام‏صلى الله عليه وآله و روزى زير سُم اسبان بود، در هر حال راضى و تسليم خداوند است.

________________________________________
 

1) انعام، 48

2) اعراف، 35

3) محمّد، 2

4) نساء، 146

5) انفال، 1

6) اعراف، 142

7) حجرات، 9

8) هود، 46

9) شعرا، 83.

10) كهف 82.

11) مؤمنون، 51

12) انبياء، 105

13) هود، 88

14) بقره، 11 - 12

15) بقره، 220

16) اعراف، 170

17) احزاب، 33

18) هود، 88

19) قصص، 21

20) نساء، 78

21) آل‏عمران، 154

22) قصص، 22

23) توبه، 54

24) نساء، 142 - 143

25) آل‏عمران، 185

26) يونس، 41

27) بقره، 156

28) فتح، 10

29) احزاب، 23

30) قصص، 41

31) مجادله، 19

32) يونس، 71

33) اعراف، 196

34) دخان،20

35) غافر، 27

36) انفال، 34

37) توبه، 8.

38) شعراء، 223

39) يوسف، 108

40) حشر، 9

41) اعراف، 128

42) طه، 132

43) انشراح، 4

44) زمر، 12

45) هود، 112

46) رعد، 22.

 

 

نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
مخاطبین محترم؛
۱) کازرون نما، معتقد به آزادی بیان و لزوم نظارت مردم بر عملکرد مسئولان است؛ لذا انتشار حداکثری نظرات کاربران روش ماست. پیشاپیش از تحمل مسئولان امر تشکر می کنیم.
۲) طبیعی است، نظراتي كه در نگارش آنها، موازین قانونی، شرعی و اخلاقی رعایت نشده باشد، یا به اختلاف افكني‌هاي‌ قومي پرداخته شده باشد منتشر نخواهد شد. خواهشمندیم در هنگام نام بردن از اشخاص به موازین حقوقی و شرعی آن توجه داشته باشید.
۳) چنانچه با نظری برخورد کردید که در انتشار آن دقت کافی به عمل نیامده، ما را مطلع کنید.
۴) در صورت وارد کردن ایمیل خود، وضعیت انتشار نظر به اطلاع شما خواهد رسید.
۵) اگر قصد پاسخ گویی به نظر کاربری را دارید در بالای کادر مخصوص همان نظر، بر روی کلمه پاسخ کلیک کنید.
مشاركت
آب و هوا و اوقات شرعی کازرون
آب و هوای   
آخرين بروز رساني:-/۰۶/۰۲
وضعيت:
سرعت باد:
رطوبت:%
°
كمينه: °   بیشینه: °
فردا
وضعيت:
كمينه:°
بیشینه:°
کازرون
۱۴۰۳/۰۱/۱۰
اذان صبح
۰۵:۳۵:۳۴
طلوع افتاب
۰۶:۵۵:۴۵
اذان ظهر
۱۳:۰۸:۲۸
غروب آفتاب
۱۹:۲۰:۲۶
اذان مغرب
۱۹:۳۶:۲۸