پدر مهربانم سلام؛ قداست سنگ مزارت چشمانم را به قطران ژاله متبرك ساخت و روحم را آزاده و رها مثل پروانه، عاشق وصال خورشيد نگاه تو نمود. سرا پا از عشقت سرشار و چشمانم در حسرت ديدار تو تب دار. تلاطم انديشه ام را با ياد تو آرامشي مي بخشم تا تشويش خاطرم به مدد نفس قدسيت سامان يابد. قلمم را از باران اشك پر مي كنم تا بر صفحات تاريخ هجّي كنم عروج عارفانه ي تو را ،تامعبود لم يزلي. عروجي سرخ كه آنقدر براي دخترت مسرتبخش و غرور آفرين است كه غم اندوه را مجالي نمي دهد.

ما وارث مرگ هاي با لبخنديم                              يادآور موج خيزي ارونديم

راستي پدر مي داني چرا به حضور سبزتان در هر عصر و هر زمان ايمان آورده ايم؟! زيرا كه هنوز هم ، پس از گذشت 22 سال از آن سال هاي طلايي، زهراييان بي نام و نشان، اين سبك روحان عرصه پيكار، كبوتر هاي خونين بال ، از سمت روزهاي پر از اربعين تان مي رسند و به روي دستهامان مي خرامند و در گوشهامان زمزمه مي كنند كه : خواهرم ؛ سرخي خونم را، به سياهي چادرت امانت دادم. امانتدار خوبي باش.

پدر مهربانم سلام؛ قداست سنگ مزارت چشمانم را به قطران ژاله متبرك ساخت و روحم را آزاده و رها مثل پروانه، عاشق وصال خورشيد نگاه تو نمود. سرا پا از عشقت سرشار و چشمانم در حسرت ديدار تو تب دار. تلاطم انديشه ام را با ياد تو آرامشي مي بخشم تا تشويش خاطرم به مدد نفس قدسيت سامان يابد. قلمم را از باران اشك پر مي كنم تا بر صفحات تاريخ هجّي كنم عروج عارفانه ي تو را ،تامعبود لم يزلي. عروجي سرخ كه آنقدر براي دخترت مسرتبخش و غرور آفرين است كه غم اندوه را مجالي نمي دهد.

آري:

ما وارث مرگ هاي با لبخنديم                            يادآور موج خيزي ارونديم

راستي پدر مي داني چرا به حضور سبزتان در هر عصر و هر زمان ايمان آورده ايم؟! زيرا كه هنوز هم ، پس از گذشت 22 سال از آن سال هاي طلايي، زهراييان بي نام و نشان، اين سبك روحان عرصه پيكار، كبوتر هاي خونين بال ، از سمت روزهاي پر از اربعين تان مي رسند و به روي دستهامان مي خرامند و در گوشهامان زمزمه مي كنند كه : خواهرم ؛ سرخي خونم را، به سياهي چادرت امانت دادم. امانتدار خوبي باش.