کاروان عاشورا در سال شصت قمری حرکت خود را از مدینه و دعای عرفه شروع نکرد0 حرکت کاروان عاشورا از همان روز اول خلقت که گل آدم به دست احسن الخالقین سرشته شد شروع شد. همان روزی که فرشتگان مفهوم عشق را نفهمیدند و به خدا گفتند چرا آدم می آفرینی؟ و خدا حسین را دید و گفت: شما نمی دانید و من می دانم.

کاروان عاشورا از همان روز اول که هدف خلقت را بر بندگی قرار دادند به راه افتاد و همه پیامبران آمدند و رفتند تا این کاروان به حرکت خود ادامه دهد.

کاروانی که خدای متعال به راه انداخت، پیامبر اعظم و امیرالمومنین و خانم فاطمه زهرا-سلام الله علیهم- به وجود آورندگان آن بودند. روزی که پیامبر عزیز خویشان خود را به اسلام دعوت کرد، دست های عاشورایی مردی از تبار عشق بلند شد و آن مرد تا لحظه آخر در سجده و در مسجد کوفه دست از عشق نکشید و حسین-علیه السلام-که وارث آن عاشقان پاک باخته بود، با نفس قدسی خود کاروانی را به راه انداخت که نقطه عطف عشق در طول تاریخ بشریت شد.

نفس قدسی حسین-علیه السلام-نه فقط 72 اصحاب عشق و گروهی اسرای وارسته را تا سر منزل عشق رساند، بلکه موجی و طوفانی را در انسان ها آفرید که تا همیشه ادامه دارد و سپاه حسینیان روز به روز بیشتر می شود. و این سپاه روزی به دست فرزندش مهدی-علیه السلام- کره خاکی را از هر چه رنگ غیر عشق دارد پاک خواهد کرد. در مقابل این سپاه عشق، جمعیتی از پلیدی ها و زشتی ها قرار دارند که از همان روز اول خلقت فرماندهی آن را شیطان بر عهده گرفت.

همچنان که سپاه عشق برای افرادش برنامه ریزی می کند و به جسم و روح و سر درون افراد را به سوی عشق می برد، شیطان نیز برای جسم و روح یارانش برنامه ریزی می کند و آنها را مسخ خویش می کند و تا پرستش شیطان پیش می برد. اما شیطان وایادی فریب خورده او هیچگاه به سر درونی افراد دست نمی یابد و سر درون انسان ها مرواریدی از جنس عشق است.

امروز عاشورا و این سرزمین کربلا است. دو راه وجود دارد، یکی پیوستن به سپاه عشق و دادن اختیار خویش به دست امام عشق است و دیگر پیوستن به جمعیت پلیدی و دادن اختیار و سر سپردگی در محضر شیطان است و جز این دو راه وجود ندارد. راه میانه ای نیست که یک روز شیطانی باشیم و روزی علوی. اینک باید همتی کرد و خود را از هر چه تار شیطان به دور ما تنیده رها کرد و پاک و بی غل و غش به دریای عشق وارد شد و در امواج آن غوطه ور شد و خود را به دست نفس قدسی امام عشق سپرد که جسم و روح و سر درون ما را می شناسد و تا کرانه بندگی رب جلیل هدایت می کند.

الهُمَ الرزُقنی شِفاعه الحُسین یَوم الورد و ثَبت لی قَدم صِدق عِندک مع الحُسین و اصحاب الحُسین الذین بَذلوا محجه دون الحُسین

عاشورای 88 با همه عاشوراها یک تفاوت داشت. نفس قدسی سیدالشهدا-علیه السلام-امسال دو عاشورا را آفرید. یک حضور برای گرامی داشت شهادت امام حسین(ع) و یک حضور برای گرامی داشت احترام به امام حسین(ع) و بیزاری از آنان که در پیدا و ناپیدا با خط امام حسین(ع) مخالفند. این قدرت عاشورا است که خط نفاق و خط فتنه را بر ملا می کند و راه را به یاران حسینی نشان می دهد.

اِنی سِلم لِمن سالِمکُم و حَربُ لِمن حاربَکُم الی یَوم القیامه