معبري تنگ

آن روز كه آقا فرمودند: « آن روزها دروازه اي براي شهادت داشتيم اما امروز معبري تنگ . هنوز هم براي شهادت فرصت هست؛ دل را بايد صاف كرد.« شايد اين سوال به ذهنمان خطور كرد كه به راستي راه شهادت هنوز هم باز است؟

به واقع گناه ما چيست كه از فيض شهادت محروم بمانيم؟ خداوندي كه درياي رحمت و عدالت است چگونه مي تواند راه بالاترين كمال را به روي انسانها ببندد؟اصلا خودماني بگوييم ، ما بخواهيم شهيد شويم بايد كه را ببينيم ؟

واقعا اگر دل را صاف كنيم به شهادت مي رسيم ؟ كدام شهادت؟ نه ميدان جنگي دركار است و نه شخصيتي هستيم كه ما را ترور كنند ،‌پس چگونه راه شهادت براي ما باز باشد؟

اصلا براي شهيد شدن نياز به ميدان جهاد و جنگ وكشتار است يا راه ديگري هم هست؟

پاسخ به اين سوال اين است كه آري راه ديگر هم وجود دارد اما راهي سخت تر ودشوارتر ، چرا كه جنگ در ميدان رزم به تعبير پيامبراكرم (ص) جهاد اصغر است اما جنگ كه به همين ميدان ختم نمي شود بلكه باب جهاد اكبر براي ما باز است ودر اين ميدان است كه بايد فيض شهادت را جستجو كردو به شهادت نائل شد ! چگونه؟

برای پاسخ به این سئوال باید به این نکته توجه کرد که ما در جستجوي شهادت به دنبال چه هستيم ؟ مگر نه اين است كه با شهدا ودر درجه رفيع شهدا محشور شويم ؟ اگر اينگونه است كه با شهدا بودن در قيامت و در درجه شهدا بودن در روز محشر راه مختص به خود را دارد.

و اين راه را خداوند متعال در قرآن كريم به ما نشان داده است : « يوم ندعوا كل اناس بامامهم » اسراء 71

روز قيامت هر كسي را با پيشوا و الگوي خود محشور مي كنيم پس هر كس در دنيا شهيد را الگوي خويش قرار دهددر قيامت جزو آنان خواهد بود ، البته اين نكته لازم به ذكر است كه امامان معصوم الگو و رهبران ما در زندگي بوده و بايد باشند اما اين منافاتي با الگو و امام و پيشوا بودن شهدا در زندگي ما ندارد چرا كه شهدا به عنوان بهترين مصداق هاي شيعيان و رهروان راه ائمه، براي ما هستند لذا همانگونه كه پيشوايان معصوم، امام و پيشواي ما هستند و ان شاءالله طبق همين آيه شريفه با آنان محشور مي شويم ، در عين حال ما مي توانيم شهدا را به عنوان بهترين رهروان و تابعين ائمه ، الگوي خود قرار داده و رهرو راه آنان باشيم.

اما نكته اي مهم و اساسي اين ميان لازم به ذكر است و آن اينكه گاهي ما تصميم بر انجام كاري مي گيريم وشروع مي كنيم اما دوام پيدا نمي كند و رهزني مانند شيطان آن را به هر نحو ممكن از ما مي گيرد لذا بايد كار را به گونه اي آغاز كرد كه ازابتدا دوام آن ضمانت شده باشد و بهترين راه اين است كه با نائب شدن از شهيدي كه دوست داريم با او دوست شويم و با اوانس داشته باشيم به گونه اي زندگي او را الگو قرار دهيم كه سيره عملي ايشان و شيوه رفتارايشان دائما پيش روي ما بوده و محاسن زندگي ايشان را الگوبرداري كرده در زندگي خود جاري و ساري سازيم.

خداوندا توفيقي ده كه با رفاقت و نيابت از شهدا و پيروي از سيره آنان ما را نيز در خيل كربلاييان بپذيري...

آمين يا رب العالمين

نویسنده: محمدجعفر جوشن

ایمیل مستقیم: info@kazeroonnema.ir

X Share

Google Reader Stumble Upon Delicious Cloob

Facebook Twitter Digg

مطالب مرتبط :

آرشيو فصلنامه‌ي راوي

نظر شما

مخاطبین محترم؛

۱) کازرون نما، معتقد به آزادی بیان و لزوم نظارت مردم بر عملکرد مسئولان است؛ لذا انتشار حداکثری نظرات کاربران روش ماست. پیشاپیش از تحمل مسئولان امر تشکر می کنیم.
۲) طبیعی است، نظراتي كه در نگارش آنها، موازین قانونی، شرعی و اخلاقی رعایت نشده باشد، یا به اختلاف افكني‌هاي‌ قومي پرداخته شده باشد منتشر نخواهد شد. خواهشمندیم در هنگام نام بردن از اشخاص به موازین حقوقی و شرعی آن توجه داشته باشید.
۳) چنانچه با نظری برخورد کردید که در انتشار آن دقت کافی به عمل نیامده، ما را مطلع کنید.
۴) در صورت وارد کردن ایمیل خود، وضعیت انتشار نظر به اطلاع شما خواهد رسید.
۵) اگر قصد پاسخ گویی به نظر کاربری را دارید در بالای کادر مخصوص همان نظر، بر روی کلمه پاسخ کلیک کنید.