گوجه فرنگي يكي از محصولات مهم سبزي و صيفي است. بطوريكه پس از سيب زميني در رتبه دوم اهميت قرار دارد. در حال حاضر 600/4 هزار هكتار از ارضي دنيا به زير كشت گوجه فرنگي اختصاص دارد. كه سالانه با متوسط 5/27 تن در هكتار، 125 ميليون تن توليد مي گردد.  كشور ايران 7/4 درصد از توليد جهاني اين محصول را به خود اختصاص داده است.  متوسط عملكرد گوجه فرنگي در کشور بالاتر از متوسط جهاني و در حدود 5/34 تن در هكتار مي باشد. بعبارت ديگر از نظر توليد و صادرات گوجه فرنگي ايران در بين كشور هاي جهان، مقام هفتم و از نظر صادرات رب گوجه فرنگي در رتبه دهم قرار دارد.

در منطقه كازرون نيز كشت گوجه فرنگی با توجه به شرايط اقليمي آن توسعه بسيار زيادي يافته است، بطوريكه اغلب از اين شهرستان به عنوان یکی از قطب های تولید کننده گوجه فرنگی در کشور یاد می گردد. متوسط توليد گوجه فرنگي در شهرستان كازرون بالاتر از متوسط كشوري و در حدود 54 تن در هكتار مي باشد.كه رقم بسيار بالايي بحساب مي آيد. با اينحال در حال حاضر مشكلات عديده اي بر سر راه توليد اين محصول زراعي وجود دارد. كه لازم است توجه بيشتري از طرف مسئولين ذيربط به توليد كنندگان اين محصول مهم زراعي گردد.

يكي از مشكلات عمده گوجه فرنگي هزينه بالاي توليد آن و درآمد بسيار پايين آن مي باشد. متاسفانه عدم تضمين قيمت در مورد گوجه فرنگي به دليل غير استراتژيك بودن آن سبب شده است که قيمت خريد اين محصول توسط دلالان و کارخانجات فرآوري گوجه فرنگي کم باشد و کشاورزان در اغلب سالها متضرر شوند. به نظر مي رسد عدم وجود يك تشكل صنفي مشخص در رابطه با توليد و فراوري گوجه فرنگي به منظور ممانعت از نوسانات اختلاف بين توليد كننده و مصرف كننده از اصلي ترين دليل كاهش قيمت محصول در زمان برداشت گوجه فرنگي مي باشد. اگرچه اين معضل در حال حاضر در مورد بسياري از محصولات زراعي غير استراتژيك مانند سيب زميني و پياز نيز وجود دارد. لذا لازم است برای مدیریت تولید محصولات کشاورزی غير استراتژيك مانند گوجه فرنگی از مرحله تولید تا فروش در شهرستان و استان برنامه جامع تدوین شود. رویکرد این برنامه باید طوری باشد که کشاورزان و تولیدکنندگان اصلی حداکثر بهره را ببرند و درآمد حاصل از زحمات کشاورزی به جاي اينكه به جيب دلالان و شركت هاي فراوري محصولات گوجه فرنگي گردد، نصیب خود كشاورزان گردد. بنابراين لازم است هماهنگي مدون بين دستگاه‌هاي اجرايي و كشاورزان بوجود آيد، تا از فاصله بين قيمت محصول در محل توليد  و محل مصرف به دليل سياست هاي سودجويانه شركت هاي فراوري محصولات گوجه فرنگي ممانعت بعمل آيد.

نياز به آب فراوان در توليد گوجه فرنگي از ديگر مشكلات اين محصول زراعي مي باشد. مصرف آب در گوجه فرنگي در حدود 15 هزار متر مكعب در هكتار مي باشد. همين نياز بالاي آبي باعث شده است كه كمبود آب در سال زراعي جاري بطور مستقيم يا غير مستقيم به نابودي بسياري از مزارع گوجه فرنگي در منطقه كازرون بيانجامد. به نظر مي رسد با استفاده از شيوه هاي نوين آبياري از جمله آبياري قطره اي (Tape) كه هم اكنون در برخي مناطق گوجه كاري شهرستان كازرون بكاربرده مي شود، مي توان به ميزان 30 تا 40 درصد مصرف آب را كاهش داد. در حال حاضر دولت جهت حمايت كشاورزان در استفاده از روش هاي نوين آبياري تحت فشار امكان شرايط پرداخت 70 درصد كمك رايگان به علاوه 30 درصد تسهيلات بانكي با بهره پايين مهيا كرده ولي عدم اطلاع بسياري از كشاورزان از اين تسهيلات، همچنين عدم اختصاص اين تسهيلات به مزارع كوچك و خرده مالك، موانعي در كاريرد اين روش در بسياري از مزارع بوجود آورده است.

تامين بذر گوجه فرنگي از ديگر مشکلات توليد اين محصول به شمار مي رود.  هر کيلوگرم بذر خارجي حدود 3 ميليون ريال است که چون بسياري از کشاورزان امكانات مالي جهت تامين آنرا ندارند، به سوي بذور خود مصرفي و بذور تهيه شده توسط زارعين روي مي آورد که اين بذور به بيماريهايي چون شانکر، قارچي و ويروسي مبتلا هستند و سبب آلودگي در مزارع و در نتيجه كاهش محصول مي گردد.

 نبود يك برنامه ريزي منسجم براي تعيين الگوي كاشت، عدم وجود تناوب مناسب، عدم وجود دستور العمل مناسب جهت مصرف كود هاي شيميايي و عدم كنترل مناسب آفات و بيماريها به دليل انجام نشدن طرحهاي تحقيقاتي مناسب در منطقه، از عوامل مهم ديگري هستند كه باعث هدر روي درصد بالايي از محصول مي گردد.

اين تنها تعداد محدودي از مشكلاتي است كه بر سر راه توليد گوجه فرنگي وجود دارد. به نظر مي رسد با توجه به مشكلات عديده موجود در توليد گوجه فرنگي، جهت ممانعت از متضرر شدن كشاورزان، يكي از راهكارهاي عملي و كوتاه مدت كه دولت مي تواند در اين رابطه انجام دهد بيمه محصول گوجه فرنگي مي باشد.