ماه رمضان، ماه خداوند عالمیان و شریف ترین ماه ها، ماه میهمانی خدا و ماهی است که درهای آسمان و درهای بهشت و رحمت گشوده و درهای جهنم بسته می شود و در آن شب قدر قرار دارد. شب نزول قرآن و شبی که عبادت در آن بهتر از عبادت هزار ماه است. روزه در این ماه واجب شده است تا بندگان خدا در پرتو روزه داری واقعی به ملکه ی تقوی و پرهیزکاری دست یابند و به سوی پروردگار خویش تقرب جویند.

ماه رمضان فرصتی است برای خودسازی و رسیدن به درجات کمال، فرصتی است برای دل کندن از طوفان ها و هیاهوهای دنیوی مال و مقام و شهوات نفسانی و پناه بردن به پناهگاه امن پروردگار.

ماه رمضان فرصتی است که خداوند رحمان در اختیار بندگان خویش نهاده تا قلوب زنگار گرفته از گناه و غفلت را با آب توبه و ذکر خدا شست و شو و جلا دهند و برای تولدی دوباره فطرت خداجوی خویش را بیدار کنند. بنابراین با نیت های خالص و دل های پاک از خدا بخواهیم تا ما را در روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. زیرا به فرموده پیغمبر بدبخت آن کسی است که از آمرزش الهی در این ماه بزرگ محروم گردد.

پس تأمل کن که در شب و روز چگونه خواهی بود و چگونه اعضا و جوارح خود را از معصیت های پروردگار نگاه می داری و مبادا شب ها در خواب باشی و روزها غافل از یاد خدا.

با تلاوت قرآن و ایستادن به نماز و تلاش در عبادت و کثرت استغفار و دعا به سوی خدا تقرب جوی.

بزرگان را گرامی بدار و بر خردسالان رحمت فروآور. پیوند خویشاوندی را محکم بساز. زبانت را از گناه بازدار و چشمان خویش را از آنچه نگاه کردنش حلال نیست بپوشان و گوش هایت را از آنچه شنیدنش حرام است فرو گیر. به یتیمان مردم شفقت و محبت به خرج ده تا با یتیمان شما نیز چنین کنند.

در نهایت و در یک کلام ورع، تقوا و پاکدامنی را که افضل الاعمال در این ماه است به اوج خویش برسان و از دعا برای سلامتی و تعجیل در ظهور مولایمان امام زمان (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا) غافل نشو چرا که «افضل الاعمال انتظار الفرج» به این امید که همه ی ما از برکت و رحمت و آمرزش این سفره ی گسترده ی الهی بهره مند شویم

ان شاءالله

منابع و مآخذ:

1. تفسیر نمونه

2. مفاتیح الجنان