بهتر كه در اين وضعيت نامعلـــوم
پنهان شده وبلاگ نويسي بكنيد.

و بعد هم اين غزل:

"(طنز مي گويم) و اميد كه اين فن شريف
چون هنرهاي دگر موجب حرمان نشود"[1]

مثل موسيقي و گِل بازي تردستي و رقص
كه بــــدون نظر قبلـــي شيطــان نشــــــود

 آب درياچــه كشيدند و در آن جــاده زدند
مطمئنا دگر اين حوض، "پريشان"[2]نشود

 راه با سبزه گرهْ خورده ي بن بستِ "بَناف"[3]
با دو تا جـــــــــاده باريك كه جبـران نشـــــــود

 تا سر هر فَلَكـــه باغچـــه ها گُل ندهند
شهر ساساني ما مولِدِ سلمان[4]نشود

 رمز آزادي و پيروزي مــا در اين بـــود
كه تن خسته ما طعمه طوفان نشود

 "اين" اگر "مصلحت" و حرف "حقيقت" "آن" است
بهتــر اينســـت كه "اين" گُنـــده تر از "آن" نشــود

 هر كسي خواست كه يك عمر سلامت باشد
چاره اينست كه نزديك به "نيســـــان"[5]نشود

 همه وبلاگ نويسيد و ساسر احساس
ليك هشدار! كه اين پنجره، دكّان نشود

 اگر از بنده بپرسيد كه رمزش در چيست
در همينست كه درگير غـم نـــان نشـــود

 بخورنـد و بخَرَنـد و بِبُرنـد و بِبَرنــد
منتها سهميه فهم تو ارزان نشود

                    ***
بُگْذَر از هر چه كه گفتم، قند كيلويي چند؟
آدم خــوب و ارادتمنـــــد كيلويي چنــــــــد؟

 ما به غـم بيشتر از جشن ارادت داريم
ارزش لحظه اي از لبخند كيلويي چند؟

 وقتي از رجعت قاجار سخن مي گوئيم
اَرگ و حمّام وكيــــــلِ زند كيلويي چند؟

[2]درياچه پريشان كازرون كه مورد تجاوز واقع شد