به دنبال اجرای مجموعه فعالیتها و برنامههای آموزشی و ترویجی پیشگیرانه، کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی که از سوی مرکز مشاوره، بهداشت و درمان دانشگاه سلمان فارسی کازرون دنبال میشود، صبح روز شنبه، 4 اردیبهشت ماه، کارگاه یک روزه آموزش پیشگیری از خودکشی، از سوی این مرکز و به صورت غیرحضوری با شرکت جمعی از دانشجویان دانشگاه سلمان فارسی کازرون برگزار گردید.
به دنبال اجرای مجموعه فعالیتها و برنامههای آموزشی و ترویجی پیشگیرانه، کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی که از سوی مرکز مشاوره، بهداشت و درمان دانشگاه سلمان فارسی کازرون دنبال میشود، صبح روز شنبه، 4 اردیبهشت ماه، کارگاه یک روزه آموزش پیشگیری از خودکشی، از سوی این مرکز و به صورت غیرحضوری با شرکت جمعی از دانشجویان دانشگاه سلمان فارسی کازرون برگزار گردید.
بنا به گزارش دریافتی کازرون نما، دکتر سعید آریاپوران، مدرس این کارگاه با تصریح بر اینکه میزان اقدام به خودکشی در زنان بالاتر و میزان فوت در مردان بیشتر است، خاطر نشان نمود: مطابق با آمار رسمی اعلام شده از طرف سازمان بهداشت جهانی، بالاترین میزان اقدام به خودکشی، در گروه سنی 15 تا 24 سال اتفاق میافتد. در کشور ما نیز مطابق با آمارهای موجود، میزان خودکشی در بین دانشجویان، 5/4 در هر صدهزار نفر است و بیشترین میزان خودکشی در سال دوم تحصیلی اتفاق میافتد. بنابراین بایستی با کمک دانشجویان، اساتید، خانوادهها و... تلاش نمود تا با شیوههایی اصولی و مناسب، بحرانهای احتمالی را کنترل و با شناسایی افراد خودکشیگرا، شرایط را برای بهبود آنها مهیا نمود.
دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه ملایر در ادامه این کارگاه که از سوی مرکز مشاوره، بهداشت و درمان دانشگاه سلمان فارسی کازرون برگزار گردید، ضمن مروری بر باورهای نادرست و درست در مورد خودکشی، خاطر نشان نمود: رواج باورهای نادرست در سطح جامعه، امکان وقوع خودکشی را افزایش داده است. به عنوان مثال متأسفانه در سطح جامعه وجود دارد مبنی بر اینکه کسانی که اقدام به خودکشی میکنند، فقط به دنبال جلب توجه هستند. این درصورتی است که خودکشی، فریاد ناامیدی و درخواست کمک است و این معادل با جلب توجه نیست. بنابراین بایستی ژستهای خودکشی را جدی گرفت چراکه اگر فرد اقدامکننده به خودکشی، پاسخ مورد نظر را دریافت نکند، ممکن است دفعه بعد، اقدام شدیدتری انجام دهد.
دکتر آریاپوران همچنین با مرور نتایج به دست آمده از مطالعات مختلف علمی، به عوامل ایستا و پویای خطر خودکشی از جمله جنسیت، سن، خشونت در خانواده یا شیوهی تربیتی تنبیهگرایانه، تاریخچه آزاردیدگی، تاریخچه قبلی رفتار خودکشی، انزوای اجتماعی و حمایت اجتماعی محدود، انواع رویدادهای استرسزا، قطعناگهانی داروهای ضدافسردگی و... اشاره کرد و افزود: تشخیص اولیه و درمان موثر فرد دارای افکار خودکشی، محدودکردن دسترسی به وسایل مرگبار، افزایش توجه به تلفن بحران و مراکز بحران و شناسایی این مراکز به دانشجویان، شناسایی نشانههای هشدار دهنده در جوانان و نوجوانان، افزایش اورژانسهای اجتماعی در سطح شهرستانهای محروم، توجه به برنامههای آموزشی در سطح مدارس به همراه ارایه برنامههای شاد فرخبخش برای جوانان و نوجوانان که بتواند به تخلیه هیجانی آنها منجر شود در کنار برخی موارد مشابه دیگر، از جمله راهکارهای پیشگیری از خودکشی محسوب میشوند که باستی توسط اطرافیان و همچنین سازمانها و نهادهای متولی به جد مورد توجه قرار گیرد.
مدرس کارگاه پیشگیری از خودکشی در بخش پایانی این کارگاه، به ارایه راهکارهای عملی برای برقراری ارتباط با افراد خودکشیگرا پرداخت و خاطر نشان نمود: در گام اول، گفتگو و پرسش از فرد میتواند زمینه لازم را فراهم آورد که انگیزهها و گرایشهای احتمالی فرد به خودکشی مشخص شود. چنانچه این روند با تکنیکهای اصولی همراه باشد، میتواند موثرتر صورت پذیرد و امکان بهتری برای برداشتن گام دوم، یعنی ترغیب فرد به سمت مراجعه به کارشناسان اورژانس اجتماعی و ارجاع به افراد متخصص برای برداشتن گامهای بعدی را به دنبال داشته باشد.
گفتنی است در پایان این کارگاه علاوه بر صدور گواهی شرکت در دوره برای کلیه شرکتکنندگان، به سه نفر از دانشجویان شرکت کننده به قید قرعه، جوایز 100هزارتومانی اهدا گردید.