پاسداشت هنر و هنرمندان متعهد و انقلابی

تجلیل و تکریم از هنر و هنرمندان متعهد، مسئول و انقلابی، علاوه بر وظیفه‌ی همگانی، وظیفه‌ای مضاعف بر دوش مسئولین حوزه‌های فرهنگ و هنر می‌باشد. زیراکه تجلیل از هنرمندان متعهد و انقلابی صرفاً تجلیل از شخص نیست، بلکه در واقع پاسداشت از هنر متعهد و انقلابی است.

برای شناخت بیشتر و تمیز بهتر هنر متعهد و انقلابی از هنر غیرمتعهد و مبتذل، ابتدا به دیدگاه بنیان‌گذار کبیر جمهوری اسلامی امام خمینی (ره) که خود هنرمندی فرزانه و عارفی اهل قلم و چهره‌ای برجسته و اثرگذار علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در جوامع آزادی‌خواه شناخته شده رجوع می‌کنیم.

از دیدگاه امام خمینی (ره) هنری ستوده و ارجمند و قابل دفاع است که از عنصر »تعهد« و جوهر »پیام« و بعد »سازندگی و تربیت« برخوردار باشد، هنری که ارزش‌های مقدس را ترسیم کند، به انسان‌ها ایده و امید و اعتماد بدهد، و از فساد هرزگی و بدآموزی و تحریک غرایز حیوانی و شهوانی دور و منزه باشد. هنری که وسیله‌ای در خدمت فساد و برآوردن اهداف سیاسی بیگانگان باشد و مایه‌ی غفلت و بی‌خبری و بی‌دردی و بی‌تحرکی باشد، ناپسند است. این تأکید را در مورد همه‌ی شاخه‌های هنر و مهم‌تر از همه در زمینه‌ی سینما، فیلم و رادیو- تلویزیون بیشتر فرمودند.

در جلد 14 صحیفه‌ی امام خمینی (ره) آمده است: »هنر آن است که بی هیاهوهای سیاسی و خودنمایی‌های شیطانی، برای خدا به جهاد برخیزد و خود را فدای هدف کند؛ نه هوا. و این هنر مردان خداست ... «. هنر یک موهبت الهی است که نسیب شخص می‌شود، آن کسی که این موهبت به او داده شده است، مثل همه‌ی ثروت‌های دیگر باید بار مسئولیت آن را به‌دوش کشد. آن چیزی که در هنر دینی و انقلابی به شدت مورد توجه است این است که این هنر در خدمت شهوت و خشونت و ابتذال نباشد و خرج نشود.

از دیدگاه امام خمینی (ره) »هنر دمیدن روح تعهد در کالبد انسان است«. این یکی از معروف‌ترین جملات امام راحل (رض) درباره‌ی هنر است، تعریفی بسیار عمیق که بسیاری از تعاریف و تعابیر موجود از هنر را در خود جای می‌دهد.

هنر آن نیست که به بهانه‌ی آزادی تخیل یا آزادی هنر، باعث فضیلت‌سوزی و هتک اخلاق شویم. صاحبان این موهبت الهی یعنی هنرمندان، باید هوشیار و متوجه باشند تا آلت دست و ابزار رسیدن به هدف شوم صاحبان زر و زور و تزویر قرار نگیرند.

درپایان این مختصر بعنوان یک وظیفه فرهنگی و رسانه ای، یاد و خاطره‌ی زنده‌یاد هنرمند متعهد، مسئول و انقلابی مرحوم استاد احمدعلی راغب که اخیراً دعوت حق را لبیک گفته و دار فانی را وداع کردند، گرامی داشته وخدمات اورا به انقلاب وملت شریف پاس می داریم مرحوم استاد احمدعلی راغب قریب به پنجاه سال از عمر شریف و با برکتش را در جهت اعتلای موسیقی اصیل ایرانی و حفظ آن در مسیر ارزش‌های انسانی و الهی و انقلابی صرف کرد. بسیاری از سرودهای تاریخ‌ساز انقلابی قبل از پیروزی انقلاب و بعد از پیروزی، برای انقلاب، شهدا و رزمندگان و دفاع مقدس ساحته و پرداخته‌ی آن هنرمند بزرگ است. او خالق موسیقی ماندگارهمچون »این پیروزی خجسته باد«، »بانگ آزادی«، »ا...، ا...«؛ »خوش آمدی امام ما«، »معلم شهید«، همچنین برای شهیدان مطهری، مفتح، رجایی، بهشتی، نواب‌صفوی، »نغمه‌ی اتحاد«، »نغمه‌ی توحید«، »مارش حرکت«، »پاسداران«، »سرود بسیج«، »خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج)«، »باز آی«، »آمریکا، آمریکا، ننگ به نیرنگ تو«، »آینه در کربلا است«، »خمینی ای امام«، پیرامون فتح خرمشهر، »ظفر مبارک«، »جنگ جنگ تا پیروزی«، »حدیث سروو شقایق‌های پرپر«، درباره‌ی شهید بهشتی با شعر مرحوم سبزواری و یک جمله ازمقام معظم رهبری و... می باشد.

آن مرحوم قبل از پیروزی به‌طور زیرزمینی با جمعی چون شهید مجید حداد‌عادل، شمسایی، حمید سبزواری، و ... سرودهای انقلابی می‌ساختند؛ مثل سرود »معلم شهید« در رثای دکتر شریعتی. آثار این هنرمند متعهد روایتگر سال‌های پرشور انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است. آثار او بخشی از تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران به شمار می‌رود. استاد راغب از مفاخر موسیقی انقلاب اسلامی است که چند دهه با اخلاص و به دور از هیاهوهای سیاسی و خودنمایی‌ها برای هنر و موسیقی کشور خدمت کرد. گرچه هنر و هنرمندان متعهد و مسئول را مرگ و پایانی نیست؛ اما آنچه جای سؤال است این است که هنرمند متعهد و انقلابی و خدوم، استاد هزار آهنگ مرحوم استاد احمدعلی راغب که صاحب‌نظران و اهل فن شناخته‌شده و مطرح کشور در تعریف برجستگی هنری این مرد خدوم سنگ تمام گذاشتند و او را طلایه‌دار موسیقی انقلاب اسلامی، موسپید روسپید آهنگساز، سازنده‌ی موسیقی تاریخ‌ساز انقلاب اسلامی، موسیقیدان مجاهد خستگی‌ناپذیر، هنرمندی که هیچ‌گاه آلوده به عوارض متداول عالم هنر نشد، صاحب نهضت موسیقی حماسی و معنوی و انقلابی، وصد البته که اغلب با شعرهای مرحوم زنده‌یاد حمید سبزواری و همکاری همقطاران و شاگردانش، نقش مهمی در شور و شوق‌آفرینی و تحولات مثبت اجتماعی را اثبات کردند.

چه تجلیل و تکریم و پاسداشتی چشمگیری از طرف مسئولین فرهنگی- هنری، صدا و سیما و مسئولین رده های بالای دولتی که قبلاً برای تجلیل و عرض تسلیت درگذشت برخی هنرمندان زاویه‌دار با نظام و پرحاشیه و مورد سوءاستفاده‌ی دشمنان خارجی و داخلی و ضدانقلاب از یکدیگر سبقت می‌گرفتند تا عقب نمانند و از کاهی، کوهی ساختند، برای این هنرمند بزرگ و استاد هزارآهنگ و خادم انقلاب و ارزش‌های دینی- انقلابی چه کار کردند؟ چه تجلیلی، چه تکریم و چه بزرگداشتی؟ متأسفانه از کوهی کاهی نشان داده شد، به‌طوری که این خادم خالص انقلابی با آن همه خدمات بزرگ ناشناخته ماند. البته که نزد خداوند متعال انشاء الله مأجورند و مسئولین کم‌لطف و بی‌توجه، مسئول!!!

شماره ۵۱۲ هفته نامه شهرسبز، ۲۴ آذر ۱۳۹۹.

نویسنده: علی اسدزاده

ایمیل مستقیم: info@kazeroonnema.ir

X Share

Google Reader Stumble Upon Delicious Cloob

Facebook Twitter Digg

نظر شما

مخاطبین محترم؛

۱) کازرون نما، معتقد به آزادی بیان و لزوم نظارت مردم بر عملکرد مسئولان است؛ لذا انتشار حداکثری نظرات کاربران روش ماست. پیشاپیش از تحمل مسئولان امر تشکر می کنیم.
۲) طبیعی است، نظراتي كه در نگارش آنها، موازین قانونی، شرعی و اخلاقی رعایت نشده باشد، یا به اختلاف افكني‌هاي‌ قومي پرداخته شده باشد منتشر نخواهد شد. خواهشمندیم در هنگام نام بردن از اشخاص به موازین حقوقی و شرعی آن توجه داشته باشید.
۳) چنانچه با نظری برخورد کردید که در انتشار آن دقت کافی به عمل نیامده، ما را مطلع کنید.
۴) در صورت وارد کردن ایمیل خود، وضعیت انتشار نظر به اطلاع شما خواهد رسید.
۵) اگر قصد پاسخ گویی به نظر کاربری را دارید در بالای کادر مخصوص همان نظر، بر روی کلمه پاسخ کلیک کنید.