تقریبا در تاریخ نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران بی سابقه بوده که نماینده‌ای از مردم یک شهرستان رای گرفته تا مدافع حقوق آنها در سطح کلان کشور باشد و نظرات و خواسته های اکثریت مردم شهر خود را در کلیه امور و اقدامات خود مدنظر قرار دهد و پیوسته برای هر امری با بدنه شهرستان در ارتباط نزدیک باشد، اما بر خلاف نظر اکثریت مردم خود عمل نماید.

متاسفانه این برادر نماینده از مسئولیت‌های نمایندگی یا بی خبر بوده یا خود را به بی خبری زده است که در هر صورت برای مردم شهر زیانبار بوده است. نماینده یک شهرستان علاوه برمسئولیت های محوله که در قانون برای او تعریف شده، می‌بایست در سطح شهرستان نقطه اتکا و اجماع کلیه مردم باشد و پیوسته مرکز همگرایی و وحدت کلیه اقوام و بخش ها و مناطق جغرافیایی شهرستان باشد. در دنیای کنونی حتی کشورهای یک حوزه تمدنی به ‌سمت همگرایی و وحدت مدیریت های اقتصادی و اجتماعی و حتی فرهنگی و نظامی حرکت می کنند و تقریبا در جهان امروز امر پیشرفت در سایه وحدت جغرافیایی و مردمی مورد اتفاق نظر همه اندیشمندان بزرگ جهان قرار گرفته است. حال می‌بایست از این برادر نماینده پرسید که هدف ایشان از واگرایی و تجربه در کازرون چه بوده است و چه منطقی در پشت آن قرار داشته است؟ تا آنجا که ما می‌دانیم، در مرکز شهرستان کازرون هم نسبت به پیشرفت شهرستان های دیگر اتفاق خاصی رخ نداده است و حتی سرعت رشد منطقه کوچک چنارشاهیجان در طول مدت 30 سال اخیر بسیار بیشتر از مرکز شهرستان و حتی بخش‌های قدیمی‌تر شهرستان کازرون نظیر نودان و یا بالاده و یا حتی خشت و کنارتخته با آن سابقه چند صدساله بوده است و مسئولین و نمایندگان قبلی مجلس که اهل این منطقه نیز نبوده‌اند، در راه پیشرفت این منطقه نسبت به مناطق دیگر چیزی کم نگذاشته‌اند.

متاسفانه ایشان در دوسال اخیر نه تنها برای کل شهرستان نتوانسته‌اند پیشرفتی حاصل نمايند، حتی برای منطقه خود نیز نتوانسته‌اند حرکت مفید و چشم گیری بنمایند. بنابراین با توجه به فهم این مطلب توسط ایشان چاره را در این زمینه دیده‌اند که شعار جدایی و درست کردن شهرستان جدید سر داده که هم از شرمندگی مردم خود در آمده باشد و گزارش کاری در پایان به آنها بدهد و اگر هم نتوانست؛ بگوید که کازرونی ها نگذاشتند کار کنم و بدین وسیله این چهار سال را سر کند. البته جدیدا در مجلس خبر افزایش تعداد نمایندگان در کشور هم مطرح شده که شاید ایشان با جدا کردن این بخش قصد نمایندگی مجدد از حوزه انتخابیه جدید را داشته باشد؛ چون ایشان مطمئن است دیگر از حوزه کازرون انتخاب نخواهد شد؛ هر چند خبر هایی هم از منطقه بگوش می‌رسد که عده‌ای املاکی را در نقطه‌ های حساس چنارشاهیجان خریداری نموده‌اند که بعد از شهرستان شدن به قیمت‌های گزاف جهت مراکز دولتی و یا تجاری به فروش رسانند. به هرحال هر ایده‌ای که پشت این امر قرار گرفته است، آقای رضازاده باید بداند که در حال حاضر حمایت اکثریت مردم شهرستان کازرون را از دست داده است و از نظر شرعی هیچ اقدامی در هیچ زمینه‌ای حتی کشوری را نمی تواند از طرف مردم شهرستان کازرون انجام داده و یا اظهار نظر نماید چون مشروعیت وکالت مردم را از دست داده است.

قطعا این حرکت و موضوع، نقطه سیاهی در کارنامه زندگی ایشان ثبت خواهد نمود و ایشان با این حرکت آتش تفرقه ای را در شهرستان شعله ور نموده‌است که ممکن است تبعات جبران ناپذیری برای وحدت و پیشرفت مردم کازرون و حتی مردم چنارشاهیجان داشته باشد. تاریخ به ما ثابت نموده است که هر جا این اختلاف و چندگانگی رخ داده است، دیگر روی پیشرفت و آرامش ندیده. اینجانب به این برادر بزرگوار توصیه می کنم که خود این مسیر را متوقف نموده و با همکاری سایر مسولین شهرستان و در سایه دوستی و همگرایی تصمیمات عاقلانه و منطقی برای رفاه حال همه مردم شهرستان اتخاذ نمایند. امید است بتوان در سایه وحدت، تبعات این حرکت خطرناک را برای مردم کل شهرستان به حداقل رساند و پیشرفت را به صورت برابر برای کلیه بخش‌ها به ارمغان آورد چون پیشرفت بخش‌ها پیشرفت مرکز شهر است و پیش رفت مرکز شهر، پیشرفت بخش‌ها و روستاها می باشد.