سازمان ها، نهادها و ارگان های مختلفی در کازرون به فعالیت فرهنگی مشغول هستند. از مهم ترین این سازمان ها می توان به آموزش و پرورش، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه پیام نور، مرکز آموزش عالی، شهرداری، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، اداره اوقاف و امور خیریه، بسیج، بنیاد شهید، انجمن اسلامی دانش آموزان و واحدهای فرهنگی مساجد نام برد.

اگرچه مأموریت های ذاتی این سازمان ها و نهادها تفاوت هایی دارند و بایستی پاسخگوی سازمان های ارشد خود باشند اما همگی در چارچوب قانون اساسی و شورای عالی انقلاب فرهنگی و برای اعتلای فرهنگی کازرون تلاش می کنند.

با وجود فعالیت هایی که این سازمان ها انجام می دهند اما نارسایی ها و مشکلات فرهنگی همواره یکی از معضلات کازرون بوده است.

بررسی اجمالی وضعیت فرهنگی کازرون ما را با فهرستی بلند از آسیب های فرهنگی مواجه می کند. آسیب هایی که در مسیر فعالیت ها باید مدنظر دست اندرکاران، مسوولان و برنامه ریزان قرار گیرد. آنچه در ادامه می آید بخشی از این آسیب ها است:

1. فقدان استراتژی مشخص

نبود استراتژی مشخص در حوزه فرهنگ بسیاری از فعالیت های این حوزه را ناکارآمد ساخته است. استراتژی ها باید با درک روشن از هدف ها و مأموریت ها تدوین شوند. به نظر می رسد این مورد باید توسط شورایی فراگیر شامل همه سازمان های موثر در حوزه فرهنگ تدوین شود.

2. فقدان اهداف بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت

اهدافی که باید در برنامه ریزی ها دنبال شود از نظر زمانی به سه دسته تقسیم می شود: نخست برنامه هایی که دارای چارچوب زمانی کوتاه مدت هستند قاعده کلی این است که برنامه های کوتاه مدت یک سال یا کمتر را شامل می شود؛ برنامه های میان مدت یک تا دو سال را دربر می گیرد و برنامه های بلندمدت دو تا پنج سال را می پوشاند. هدف های برنامه ریزی در برنامه های کوتاه مدت مشخص تر است. برنامه ریزی، تنها کاری نیست که مدیران انجام می دهند، با این حال محور اصلی برای تمام وظایف مدیریت به شمار می آید. برنامه ریزی خوب می تواند در کمک به مدیران برای سازمان دهی، هدایت و کنترل سازمان به منظور دستیابی به بهره وری، بسیار موثر باشد.

با مروری بر عملکرد سازمان ها مشخص می شود که این سازمان ها دارای اهداف بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت مکتوب و مصوب نمی باشند و اغلب فعالیت هایی که انجام می دهند بدون برنامه ریزی است.

3. عدم استفاده از ظرفیت های موجود

کازرون از چهره های فرهیخته، هنرمند، شاعر، نویسنده و فرهنگی زیادی برخوردار است که قادرند پویایی و تحول را در فضای فرهنگی شهر ایجاد کنند. متأسفانه تاکنون از این ظرفیت استفاده لازم صورت نگرفته است.

4. بی توجهی به نیازهای واقعی جامعه در برنامه ریزی فرهنگی

در فعالیت های انجام شده به نیازهای واقعی جامعه توجه کافی نشده است. فاصله بین نیازها و فعالیت ها باید به حداقل ممکن برسد. انجام نیازسنجی علمی و پایبندی به نتایج آنها در برنامه ریزی ها ضروری است.

5. عدم پویایی و تحول پذیری

فضای فرهنگی کازرون نیاز به تحول و پویایی دارد. پرهیز از برنامه های تکراری و نوآوری در فعالیت ها ضروری است.

6. نبود برنامه برای پاسخگویی به تمام قشرهای جامعه

در برنامه ریزی فرهنگی باید تمام قشرهای جامعه زیر پوشش قرار بگیرند. اجرای برنامه های متناسب با قشرهای گوناگون مانند پزشکان، معلمان، استادان دانشگاه و حتی بازاریان و سایر قشرها میزان مطلوبیت را در شهروندان ایجاد می کند.

7. نبود انسجام و همپوشانی سازمان های فرهنگی

سازمان های فرهنگی باید در برنامه ریزی و اجرای فعالیت ها از انسجام و همپوشانی لازم برخوردار باشند تا ضمن حمایت از یکدیگر اثربخشی فعالیت ها را تضمین کنند.

8. فقدان مراکز فرهنگی

نبود فرهنگ سرا، خانه های فرهنگ، کتابخانه و نگارخانه در سطح شهر حلقه فعالیت ها را ناتمام گذاشته است. برای پاسخگویی به نیازهای جامعه، ایجاد مراکز فرهنگی ضرورتی انکار ناپذیر است.

9. عدم بهره گیری لازم از آثار تاریخی و فرهنگی شهر

به نظر می رسد آثار تاریخی و فرهنگی شهر مورد بهره برداری لازم قرار نگرفته اند. تعداد قابل توجهی از مساجد تاریخی شهر در سال های گذشته تخریب شدند، برخی از آثار تاریخی شهر از کازرون منفک و به استان بوشهر ملحق شدند، آثار دیگر نیز مورد بی مهری قرار گرفتند.

10. خروج نخبگان فرهنگی و هنری

شاعران، هنرمندان و نخبگان زیادی طی سال های گذشته از کازرون خارج شدند. اگرچه خروج برخی از این چهره ها ناگزیر بوده است اما برنامه مشخصی برای حفظ و نگهداری و استفاده از توانمندی های آنها نبوده است.



11. فقدان مدیران و کارشناسان خبره

از آسیب های فرهنگی کازرون فقدان مدیران و کارشناسان خبره است. نبود مدیران کارآمد فرصت های زیادی را از کازرون سلب کرده است. نابودی آثار فرهنگی و تاریخی از نشانه های فقدان مدیران خبره است.

12. فراموشی صنایع دستی

صنایع دستی کازرون رونق گذشته خود را ندارند. با ظهور تکنولوژی و زندگی مدرن، صنایع دستی کازرون جایگاه خود را از دست دادند. حمایت از تولیدکنندگان و استفاده نمادین از این صنایع کمترین کار ممکن است.

13. کمبود بودجه و امکانات

بی توجهی به شهرستان ها و اختصاص بودجه لازم برای فعالیت های مختلف و از جمله فعالیت های فرهنگی مشکلات زیادی برای کشور ایجاد کرده است. فعالیت های فرهنگی بدون صرف بودجه کافی از کیفیت لازم برخوردار نبوده و تأثیر قابل توجهی نخواهد داشت. صرف بودجه در فعالیت های فرهنگی نه تنها هزینه محسوب نمی شود بلکه نوعی سرمایه گذاری است. در این زمینه باید دیدگاه مسوولان تغییر کند.

نتیجه گیری:

برنامه ریزی موثر و کارآمد در حوزه فرهنگ بدون در نظر داشتن آسیب های موجود و رفع تدریجی آنها کاری عبث و بیهوده است. موارد اشاره شده بخشی از آسیب های فرهنگی است، رفع این موارد می تواند به توسعه فرهنگی کازرون کمک شایانی کند.