مرد با آن تی شرت آستین کوتاه و یقۀ باز عضلانی تر دیده می شد.با غرور و افتخار همراه خانم جوان و زیبایش که لباسی تنگ به تن داشت  در بازار شلوغ شهر قدم می زدند و از این مغازه به آن مغازه می رفتند . زن با مغازه دار ها صحبت می کرد  قیمت می پرسید ، چانه می زد و گاهی هم شوخی و قهقهه ای و بدون اینکه کیف یا کفش یا روسری و عطر و ادکلنی بخرد از مغازه بیرون می آمدند . آرایش غلیظ ، بوی تند ادکلن و صدای بلند خنده های زن توجه هر رهگذری را جلب می کرد و حتی برخی اراذل و اوباش سعی داشتند تنه ای هم به او بزنند و شاید هم می زدند . زن از این همه نگاه های حریص و مشتاق احساس غرور  و زیبایی می کرد. بازارگردی زن و شوهر همچنان ادامه داشت . با آن همه سرو صدا و ادا و اطوار، تقریباً تمام بازاریان متوجه حضورش شده بودند . جوانی که کمی جلوتر مقابل درِ  کتابفرشی اش نشسته بود هم شاهد این    صحنه ها بود . مرد وقتی مقابل جوان رسید ، جوانک لاغر اندام بلند شد و مؤدبانه دستش را به طرف او دراز کرد و سلام کرد . مرد که از این حرکت جوان کمی جا خورده بود فکر کرد شاید دوستی قدیمی است و یا لااقل او را با کسی اشتباه گرفته ، با  کمی بهت و اکراه به جوان کتابفروش دست داد و سلامش را پاسخ گفت و خواست دستش را از دست جوان  بیرون بکشد که جوان دستش را رها نکرد و ادامه داد" ببخشید آقا اجازه می دید یک سؤال ازتون بپرسم ؟" مرد با نگاه پرسشگرش منتظر سؤال جوان ماند . توجه مغازه داران اطراف جلب شده بود . یکی دو نفر آرام به طرفشان راه افتادند. جوان به مرد گفت :

"می خواستم ازتون اجازه بگیرم که خانم خوشگل تون رو یک دل سیر نگاه کنم و لذت ببرم" مرد باور      نمی کرد که چه می شنود! دستش را به سرعت از دست جوان بیرون کشید در یک حرکت برق آسا یقۀ جوان را گرفت ، او را از جا کند و  به هوا بلند کرد و محکم نقش زمین کرد و فاتحانه روی سینۀ جوانک نشست با یک دست همچنان یقۀ جوان را در دست داشت و دست راستش را بالا برد تا مشتی حواله صورت جوان کند جوانک سریع مچ قوی مرد را در هوا قاپید . مرد هر چه تلاش کرد نتوانست مچش را از دست جوان خلاص کند . جمعیت ناگهان ازدحام کردند، دور زن و مرد و جوانک حلقه زدند رنگ از صورت زن پریده بود و جیغ میزد : "ولش کن هوشنگ ولش کن پسرۀ بی چشم و روی غربتی رو ... " جوانک همانطور که محکم مچ مرد را در دست داشت گفت: " چرا عصبانی شدی داداش؟ من که حرف بدی نزدم! فقط کاری رو که همۀ مرد های بازار دارند بدون اجازۀ تو انجام میدن ، خواستم با اجازۀ خودت انجام بدم ". دست های مرد شل شد. جوانک ادامه داد:" اگر اجازه نمیدی من به زنت نگاه کنم باشه نگاه نمی کنم ! ولی پس چرا همه غیر از من اجازه دارند نیگاش کنند و شما  اصلاً کک تون هم نمی­گزه؟ یعنی هر کی بی اجازه به زنتون نگاه کنه اشکال نداره من که اجازه می گیرم اشکال داره؟ ."

مرد دیگر نمی توانست حرف های منطقی جوان را تحمل کند . دستپاچه و کلافه بلند شد نگاهی خشمگین به زنش انداخت و نگاهی به چشم های گرسنۀ مردان بازار که همه محو و مات او و زنش بودند و با نیشخندِ تمسخر نگاهشان می کردند. جوانک هم بلند شد و گرد و خاک لباسش را تکاند . زن وقیحانه جلو آمد و آب دهانی به صورت جوان انداخت و گفت: "بی غیرت بی ناموس!". جوان کتابفروش حتی نگاهش هم نکرد . لبخند تلخی زد و دستمال کاغذی اش را از جیب در آورد ، صدایی از بین جمعیت فریاد زد : "آره تو غیرت و ناموس هالیته که خودتو مثل دلقک سیرک صافکاری - نقاشی کردی و اومدی بازار که همه نیگات کنن" . و دیگری گفت : " میمون هر چه زشت تره بازیش بیشتره "مرد نگاهی به جمعیت انداخت و  از آن همه چشم و نگاه و نیشخند کفری شد. زن و شوهر دیگر تحمل این اوضاع را نداشتند به سرعت و با اوقات تلخی قدم هایشان را تند کردند و از معرکه دور شدند . هوشنگ رو به زنش کرد و گفت: " بفرما همینو میخواستی ؟ هر روز دنبال این مد و اون آرایش و این کوفت و اون زهر ماری که منو دنبال خودت بکشونی بیاری توی بازار و اینجوری سنگ رو یخم کنی؟!! دلت خنک شد؟ ". زن جواب داد : "واه واه هوشنگ ؟ توأم که مثه اینا اُمّل بازی در میاری ؟ خب مُده دیگه چیکار کنم ؟ یعنی نباس طبق مد روز بگردم . پناه بر خدا ". مردم امّا انگار دلشان خنک شده بود . جوانک داشت صورتش را که شسته بود خشک می کرد، دختر جوان محجبه ای در کتابفروشی منتظرش بود.

-بفرمایید خواهر؛

- ببخشید کتاب تست کنکور ارشد جامعه شناسی می خواستم.