از اکران مجموعه ی طنز کازرون نگاه (دانلود) چند ماهی می گذرد؛ اما دلیل اینکه بنده با این فاصله نقد خود را بر این مجموعه نگاشتم  این بود که به نقد هایی که قرار است در ادامه بر ناپختگی های این نماهنگ وارد کنم مبتلا نگردم.به همین خاطر با تأمل بر این مجموعه  و نکات ریز و درشتش بالاخره به این نتیجه رسیدم که نقدی دوستانه بر آن بنگارم تا شاید در قسمت های بعد این اقدام زیبا تحولی رو به بهبود حاصل گردد.

ابتدا باید از عوامل تهیه و تنظیم این طرح و زحمت کشان سایت کازرون نگاه به خاطر این ابتکار که در نوع خود نخستین اثر در این حوزه است تقدیر و تشکر کنم و از ته دل به ایشان خداقوتی بگویم تا این کار زیبا را ادامه دهند و تحولی در فضای نقد شهرستان پدید آورند.

اما نکاتی چند در این مجموعه جلب توجه می کند که بیشتر بسان چالش می ماند تا کاستی اما چون این اولین تجربه ی این دوستان بوده ما این نکات را کاستی می خوانیم و با طرح آن ها و سپس ارائه ی طریق سعی می کنیم که در پیشرفت این کار به دوستان کازرون نگاه کمک کنیم.

قبل از بررسی نکته به نکته لازم به ذکر است این کار همانطور که می دانید تقلیدی از مجموعه ی دکتر سلام می باشد با تغییر دایره ی شمول حوزه ی نقد  به موضوعات شهری ،همان هدف نقد در قالب طنز را دنبال می کند.اما کاش این دوستان ما که اصل کار را از عوامل دکتر سلام گرفتند شیوه ی نقد و بیان طنز را نیز از آن دوستان می آموختند.کافی است هر بیننده یک بار به یکی از مجموعه های دکتر سلام نگاه کند و مقایسه ای سرسری انجام دهد.بنابر این بهتر بود دوستان کازرون نگاه در تنظیم این طرح دقت و پختگی بیشتری به کار می بردند و طنز را به معنای علمی و ادبی کلمه در مجموعه ی خود به کار می گرفتند.جادارد گفته شود که تعریف علمی _ ادبی طنز عبارت است از بیان کاستی ها و چالش های جامعه در قالب تمثیلات و مطالبی خنده آورو کنایه آمیز که با استفاده از این شیوه بیشترین تأثیر نهاده و کمترین واکنش های منفی بر انگیخته شود.حال شما خود قضاوت کنید که مجموعه ی طنز کازرون نگاه تا چه اندازه واقعا طنز بود.

و اما بررسی موضوعات نماهنگ:

در بدو شروع مجموعه در قسمت بیان کلیات : پیرامون اظهار نظر فرهیختگان و اهالی قلم کازرون در مورد روز کازرون با بیان سخیف و غیر متعارفی در این مجموعه از اظهارات این بزرگان به خمیازه یاد شده و گفته شده که فرهیختگان کازرون تا کنون کجا بوده اند که الآن از خواب زمستانی بیدار شده و خمیازه می کشند.این طرز بیان اصلا جای نقد ندارد چرا که هیچ عرف رسانه ای و ادب اجتماعی تایید نمی کند که با این لحن فرهیختگان بزرگی  که هرکدام  در حوزه ی فعالیت خود برای کازرون افتخار محسوب می شوند مورد خطاب قرار بگیرند.از سوی دیگر به هیچ وجه این ایراد و انتقاد شما به جا نیست که چرا این فرهیختگان تا کنون خاموش بوده اند و امروز اظهار نظر کرده اند؟ چرا که هیچ نهاد و ارگان و شخصیتی تا کنون از این بزرگواران نظر نخواسته بود تا این دوستان نظر خود را در مورد روز کازرون بیان کنند. بر خلاف دیگر شهر ها که برای انتخاب اینچنین روز مهمی ماه ها بر روی آن مطالعه و مباحثه و همفکری می کنند.حال از این بگذریم که نظر سنجی در مورد این روز و فعالیت های مربوط به آن در حوزه ی صلاحیت نهاد های فرهنگی شهرستان است نه سپاه.به هر حا اگر ایراد شما هم به این فرهیختگان وارد باشد به هیچ وجه شیوه ی بیان و انتقاد شما مقبول نیست چرا که بیشتر به این گونه بیان تمسخر و تحقیر می گویند نه انتقاد.

در قسمتی از این مجموعه شما در اقدامی جالب بحث روز کازرون را به مصاحبه گذاشته اید و در شرایط و قالبی که اصلا مناسب این بحث نیست از برخی همشهریان در مورد اهمیت روز کازرون نظر خواسته اید و از پاسخ های این دوستان همشهری این گونه برمی آید که سوال شما به شیوه ای مطرح شده که اهمیت روز کازرون را با اهمیت معضلات شهری همچون بیکاری و ... مقایسه کرده است.اول باید گفت که مطابق با هر عقل سلیمی و همچنین گفته ی بزرگان هر موضوع را باید از اهلش پرسید و همچنین هر سخن جایی دارد. در مورد روز کازرون گمان نمی کنم هر عابر و فروشنده ای به صرف کازرونی بودن بتواند نظر کارشناسی و صحیح و شایسته ای بدهد و نظر مطلوب را باید از همان هایی گرفت که شما اظهاراتشان را خمیازه خطاب کردید.علاوه بر این انتخاب روزی با عنوان کازرون یک مقوله ی فرهنگی و هویتی می باشد و اصلا با مقولات اقتصادی و اجتماعی مثل بیکاری و سرگرمی قابل مقایسه نیست.

نکته ی دیگر قابل عرض اینکه در هرکار و اقدامی که انجام می گیرد ایراداتی را در ذات خود دارد که برای همه محرز و مبرهن است و ایراداتی نیز وجود دارد که سلیقه ایست مثلا لفظ  بی ادبانه ی یک منتقد چیزیست که در نزد همه منفور است و ایراد شمرده می شود اما استفاده از موسیقی زنده در یک مراسم تجلیل چیزی نیست که ذاتا ایراد باشد و در نظر همه مذموم باشد بلکه معمولا مقبول همگان است مگر عده ای که به حسب سلیقه ی شخصی خود آن را ایراد بپندارند که عقیده ی این عده نیز محترم و غیر قابل تجاوز است.اما این که اجرای موسیقی زنده در مراسم تجلیل از مهندس خداپرست به نظر شما ایراد محسوب می شود مجوز این نیست که شما با دستآویز کردن همین ایراد سلیقه ای خود، کل مراسم را که کاری بسیار زیبا و نمادی از قدر شناسی مردم ازخادمان خود بوده را زیر سوال ببرید و از آن با لفظی تمسخرآمیز به تار و تنبک یاد کنید.

 بارز ترین انتقادی که به دیگر بخش های مجموعه می توان وارد کرد لفظ نامقبول و تمسخر آمیز شما در بیان مشکلات و انتقادات بود.یک منتقد طنز پرداز باید این را بداند که هدف از طنز صرفا خنداندن مخاطب نیست تا در راه رسیدن به این هدف به هر طرفندی شده چنگ بزند و حتی برای  آن با تمسخر و تحقیر دیگران دنیا و آخرت خود را خراب کند.این نکته ای اساسی بود که عوامل تنظیم این مجموعه از آن غافل بودند.

نکته ای دیگر که به ذهن می رسد اینکه در ساخت اینچنین مجموعه ها باید توجه داشت که مخاطب زمانی مجذوب آن می شود که تمام یا حداقل بخش بزرگی از انتظارات  وی را در خود جای داده باشد.مشخصا در این مجموعه شهروندی که به تماشای آن می نشیند همان لحظات اول می فهمد که این نماهنگ پیرامون معضلات و مشکلات شهرستان می باشد و این شهروند انتظار دارد که حداقل بیشترین معضلات روز شهر خود را در آن ببیند.از مفاسد اقتصادی گرفته تا حامیان آن ها و معضلات بخش کشاورزی و صنعتی امروز کازرون که امروزه بسیار مطرح و زبانزد است.پس شاید بهتر باشد در مجموعه های بعدی عنصر جامعیت از سرلوحه های کار شما باشد.

در پایان ضمن تقدیر مجدد از عواملی که برای تنظیم این مجموعه زحمت کشیدند یاد آوری می کنم که هدف از تمامی انتقادهایی که به هر نحوی در مطبوعات و رسانه ها مطرح می شود در حالت مطلوب پیشرفت شهر و رفع مشکلات و معضلات آن است که به نوبه ی خود هدفی بسیار مقدس و محترم می باشد.اما نکته ای که یک منتقد همواره باید مد نظر داشته باشد این است که به خاطر اهداف جانبی و گاها به دلیل دخالت عقده ها و کمبود های شخصی این هدف مقدس و محترم را پایمال نکند و از مسیر اصلی منحرف نگردد.