1- وجود آثار تاریخی بیشاپور برای هر شهر و منطقه ای کافی است تا اهمیت آن شهر آشکار شود. اما منطقه کازرون علاوه بر بیشاپور و آثاری از سایر دوران تاریخی از مواهب طبیعی ویژه و ممتازی برخوردار است که این شهر را متفاوت می نمایاند.

۲ـ بیش از هزار سال از شکل گیری شهر کازرون می گذرد. طی این هزار سال، کازرون داشته ها و نداشته های زیادی داشته است. ظرفیت قابل توجه کازرون در همان سال های آغازین شکل گیری، این شهر را به مرکزی عرفانی تبدیل کرد. ساخت مساجد و رباط های متعدد در کازرون و اطراف دلیلی بر اهمیت این شهر است.

۳ـ اگر به گذشته کازرون نگاه کنیم نمی توانیم چهره های برجسته ای چون شیخ ابواسحق، شیخ امین الدین، شیخ اوحدالدین، علامه دوانی، علامه قطب الدین، میرزا صالح کازرونی، محمد خان ایزدی، گلبن، سید علی کازرونی و ناصر دیوان و … را نادیده بگیریم. به نظر می رسد با وجود چنین شخصیت هایی نیاز نداریم تلاش کنیم شخصیت های سایر شهرها را منتسب به کازرون کنیم.

۴ـ پدیده مهاجرت از قرن های دور در کازرون رواج داشته است. از یک طرف نزدیکی به آب های آزاد و مسافرت به کشورهایی چون هند و چین و … و از سوی دیگر شهری آباد و خوش آب و هوا به نام شیراز موجب خروج بسیاری از کازرونیان شده است.

۵ـ کازرون در طول قرن های متمادی همواره در سایه شیراز قرار داشته است. این سایه بلند از دیده شدن کازرون جلوگیری کرده است.

۶ـ روز کازرون می تواند پاسخی به هویت خاک گرفته علاقه مندان به این دیار تاریخی باشد. روز کازرون باید دارای وسعتی به اندازه جغرافیای فرهنگی کازرون باشد. روز کازرون باید تمامت منطقه کازرون را دربر گیرد. در روز کازرون باید بر تمام داشته هایمان پافشاری کنیم. در روز کازرون باید از مشارکت و همراهی همه بهره برد. روز کازرون باید بهانه ای برای تجلیل از کسانی باشد که به کازرون عشق می ورزند و خدمت می کنند. در این روز باید به کازرون افتخار کنیم و کوچه های خاکی آن را عزیز شماریم.

کازرون نما از انتشار مقاله صاحب نظران در موضوع انتخاب «روز کازرون» استقبال می کند