از محرم دو سال پیش بود که رسم پسندیده و زیبایی بنا نهاده شد که هر سال یک شب از دهه ی اول محرم را معین کنند که در آن شب تمامی هیات ها در مرکز شهر جمع گردند و مراسمی با شکوه و متحد برگزار نمایند. در همین آغاز نیز جا دارد از بانیان این امر به نوبه ی خود تشکر کنم و امیدوارم که خداوند آن ها را پاداش خیر عنایت بفرماید.

برگزاری مراسم محرم به این شیوه روزنه امیدی بود تا به تدریج با تمسک به این روش ها بتوان تعصب های متحجر محله ای و قومی را اصلاح و به سوی برگزاری مراسم عزاداری امام حسین(ع) به شیوه ی احسن رفت.

اما امسال با برنامه ریزی های نامناسبی که صورت گرفته بود آنچنان فضایی ایجاد شد که هر چه سال های پیشین هم ریسیده شده بود پنبه گردید. در شب هشتم محرم امسال که طبق روال  دو سال گذشته برنامه ای برای تجمع تمام هیات ها در مرکز شهر تدارک دیده شده بود اما نحوه ی چینش و تنظیم این برنامه امسال به گونه ای نا منظم و نا مناسب بود که علاوه بر ایجاد بی نظمی ها که در ادامه توضیح خواهم داد موجبات ناراحتی بسیاری از عزاداران را فراهم آورد.

شاید مهم ترین علت این بی نظمی و نارضایتی جایگذاری ناصحیح و بی فکرانه ی جایگاه مداحان بود که در ابتدای خیابان شهدای شمالی روبه چهار راه مخابرات قرار گرفته بود به گونه ای که پس از حضور یکی دو هیات در زیر و کناره این جایگاه، راه عبور از میدان شهدا به خیابان شهدای شمالی و محل به اصطلاح تجمع کاملا سد شد و دیگر هیات هایی که از مسیر های جنوبی و شرقی وارد میدان شهدا شدند به بن بست خورده و برگشتند.این جایگذاری به گونه ای حساب نشده بود که تقریبا در حدود ساعت ده سیل عظیم جمعیت در میدان شهدا تجمع کرده بودند و مشتاقانه منتظر شروع مراسم بودند غافل از این که مراسم در چند ده متری آن ها پشت سد صعب النفوذی در حال برگزاری می باشد.

 

در مورد این جایگذاری از برخی افراد سوال کردم و به دنبال این بودم که بفهمم آخر کدام منطقی این عمل را پیشنهاد و تایید کرده است برخی می گفتند صدا و سیما خواسته تا جمعیت در امتداد خیابان وسیع گردد و جلوه ای زیبا یابد که واقعا حرفی ساده وار و دلیلی بی اساس بود چرا که مسئول اجرای برنامه نهاد های مربوطه در شهرستان است و این ماییم که با توجه به تجربه ی دو سال پیشین می دانیم کجا مناسب است کما این که در دو سال گذشته که این مراسم در کنار میدان شهدا برگزار می شد زیبایی و شکوهی بی نظیر داشت اما امسال علی رغم این که به قول دوستان می خواستند شکوهی دو چندان داشته باشد جایگذاری نا مناسب موجب شد تا نه تنها همان جمعیت هر سال بلکه جمعیتی بسیار کمتر توان حضور در محل را یابند و علاوه بر این به تدریج تا پایان مراسم از این جمعیت ناچیز به سرعت کاسته شود.

عده ای دیگر از دوستان نیز برای توجیه این ناهماهنگی می گفتند قرار بر این بوده که فضا های مختلف امتحان گردد تا ببینیم کدام محل برای اجرای این مراسم بهتر است بنابراین امسال خیابان شهدای شمالی برگزیده شد تا ببینیم آیا مناسب هست یا نه؟ واقعا این توجیه خیلی جای تأمل دارد چرا که مگر عزای امام حسین و شور این همه مردم بازیچه است که برای انتخاب یک محل مناسب که با یک حساب دو دو تا چار تا می توان این محل مناسب را یافت آن را به بازی گرفت هر جور که عده ای اندک صلاح بدانند امتحانش کرد و اقعا این حرف حرفی بس بی حساب بود.

در پایان هم خدمت مسببان برنامه ی امسال عرض کنم که امیدوارم از ماجرای امسال عبرت گرفته باشید و گرچه شاید لازم بود از عزادارانی که شما با این برنامه ریزیتان سعادت حضور در عزای امام شهیدشان را از آن ها گرفتید عذر خواهی می کردید اما خداکنم که این را دریافته باشید که برای مراسم این چنینی باید با دقت بیشتری برنامه ریزی کرد.