هربار که دست به قلم می‌شوم تا گوشه‌هایی از مشکلات این مرکز استان مستعد را که قطب اترژی کشور با آن موقعیت استراتژیک است, به رشته تحریر درآورم، به خود می‌گویم: چه فایده‌ای دارد؟ مگر کم گفته شده است یا مدیری که باید این موارد را ببیند نمی‌بیند؟! ولیکن بازهم وظیفه خود دانستم که بگویم و بنویسم.

استان بوشهر علاوه بر منابع عظیم گاز و نفت، در امر صادرات و پخش این انرژی نقش بسزایی دارد. در منطقه عسلویه که در جنوب استان واقع شده است، استخراج و انتقال گاز از میادین پارس جنوبی انجام می‌پذیرد. تمامی نیروگاه‌های کشور برای تولید انرژی الکتریکی، وابستگی کامل به گاز منطقه پارس جنوبی دارند و نیز دیگر صنایع عظیم کشور، همچون فولاد نورد اهواز و اصفهان، ذوب آهن، مس سرچشمه کرمان، کارخانه‌ها و صنایع زیردستی و... . به جرأت می‌توان گفت که بدون گاز، قدرت تولید یا به‌طورکامل ازبین می‌رود یا در روند بهره‌برداری و تولید اتشان تأثیر چشمگیری دارد. این استان که طولانی‌ترین مرز ساحلی با آب‌های نیلگون خلیج فارس دارد، در امر صادرات و واردات نقش بسزایی دارد. لذا به دلیل موقعیت حائز اهمیت استراتژیک آن از لحاظ قطب انرژی و تامین کننده انرژی کشور، که مدیریت با تدبیر و تامل می‌طلبد، و دفاع از مرزهای آبی و خشکی و آمادگی لازم از لحاظ پدافند غیر عامل و دیگر مشخصه‌های این استان همچون شیلات و کشاورزی بنام و معروف آن، انتظار می‌رود که نگاهی بس عمیق‌تر و با دقت‌تر به این استان شود.

تمامی این موارد و خصوصیاتی که بعضا نام بردم، به‌همراه داشتن مردمی ولایی و مومن و باتعهد، این استان را حقیقتا از دیگر استان ها ممتاز می‌نماید. حال سوال اینجاست که چرا این استان با این همه موقعیت و منابعی که دارد گوشه‌ای از آن کارخانجات و صنایع در این استان دیده نمی‌شود؟ آیا باید گاز را بوسیله لوله‌های انتقال که هزینه‌های سرسام آوری در اجرا دارد بهمراه هزینه‌های تعمیرات و نگهداری بپردازیم و به اهواز و اصفهان انتقال دهیم (که باعث شود در زمستان شاهد افت فشار در استان‌های شمالی کشور باشیم) و در آنجا صنایع آهن وفولاد احداث کنیم که تازه منابع و معادن آهن هم بعضا دراین استانها نیست؟!!! یا بهتر آن است که بیاییم اینگونه صنایع را در این استان مستعد (بوشهر) در کنار منابع گاز که از موارد اولیه لازم این صنایع سنگین است احداث کنیم؟ که بهتر و صد البته کم هزینه‌تر می‌توان تولیدات آنها را به مصرف‌کننده رساند و حتی در امر صادرات و کاهش مخاطرات زیست محیطی هم موثرتر خواهد بود.

این استان بنظر من می‌توان با این نعمت‌های خدادادی و نیروهای عظیم انسانی که قریب به اتفاق همگی تحصیل کرده می‌باشند، به یک استان علمی – صنعتی تبدیل شود. همچنین با اتصال این استان به خط راه‌آهن کشوری، حجم عظیمی از ترافیک‌های باری و ترانزیتی در راه‌های حتی کشور کاهش می‌یابد که در امنیت و ایمن کردن راه‌ها نقش بسزایی دارد. با این همه مرکزیت این استان فاقد مراکز خدماتی رفاهی بخش خصوصی است که برای جذب سرمایه‌گذار نقطه مناسبی است. یا می‌توان از پزشکان دعوت بشود تا با کمک ویاری سرمایه‌گزاران یک بیمارستان فوق تخصصی با امکانات لازم احداث شود تا این همه مردم در شبانه روز جهت امر درمان مجبور به مسافرت به استان‌های مجاور نشوند.کودکان ونوجوانان این استان بدلیل شرایط آب و هوایی نیاز مبرم به مراکز تفرجگاهی دارند که این مهم و سایر فعالیت‌های فرهنگی که می‌بایست توجه خاصی به آن شود نیز توسط بخش خصوص با کمک وحمایت مسولین در یک محیط استاندارد اجرا و به بهره‌برداری برسد. در پایان پیشنهاد می‌کنم که مسولین استان از مردم جهت مشارکت در طرح و بیان نظرات دعوت کنند .

بیائیم خودمان را ودیار مقاوم بوشهر را آنگونه که باید بشناسیم. انشاالله .

* کارشناس ارشد مهندسی برق - قدرت