حيات انسان در اين خاك، تفسير غربت و هجران اوست و آنسان
كه فرصتى يابد شيداى مبدأ و معبود مىشود و سوداى شعله شدن و رسيدن به مقصود. عروج
از اين خاك به افلاك و از ملك تا ملكوت، جز در پرتو «عشق الهى» به دست نمىآيد و
اين راهى است كه دلِ دلبسته به مبدأ او را رهنمون مىشود. براى همين نیز عارفان و
اولياء اللّه با عصاى عشق، درپى صعود از پله هاى معرفت حق برآمدند. ادبيات عرفانى
و دينى ما مملو از مضامين شامخ عشق و شيدايى است كه سير و سلوك در وادى عشق و تقرب
به معبود را تفسير مىكنند. اين دفتر، «نَمى» است از درياى موّاج ادبيات عرفانى.