زندگی فراز و نشیب های تفکرات است، تفکراتی که از آغاز زندگی برروی زمین بوده و هست. تفکرات چهارچوب اعتقادات را می بندد و سرانجام یک چهار چوب مثبت برای یک زندگی خردمندانه پر از اعتقادات فراهم می سازد. فرهنگ یعنی آداب و رسومی که در یک جامعه مد نظر است. آداب و رسوم در کشور ما و جامعه ما با دین گره خورده و اعتقادات آداب و رسوم را پرورش داده است. فرهنگ ما در گذشته های بسیار دور شکل گرفته و پله به پله ایجاد شده تا امروزه از آن به عنوان تمدن یاد می کنیم که افق آن فرهنگ را امروز به عنوان زندگی دینی می توانیم در جامعه خود ببینیم. فرهنگ جوامع برای ایجاد یک تمدن به سمت بقاء حرکت می کنند و همیشه بستن یک تیپولوژی فرهنگی – سیاسی در مقابل دشمن یک امر مهم در برقراری امنیت ،آسایش و رفاه در جامعه است. ما درکشوری زندگی می کنیم که آرمان برای ما مهم است رقم خوردن آرمان همیشه در تضاد با دشمنان این مرزو بوم محقق می شود.

همیشه نشان دادن حقانیت خود به انسان ها نیاز به سازش با دشمنان ندارد. پس اگر ما به دنبال اثبات حقانیت خود به دیگران هستیم کافی است به دیگر کشور ها نشان دهیم که حق می گوییم و به حق عمل می کنیم و حق مان را می خواهیم و این صد البته برای امنیت ما کارساز تر از نشستن پای گفتگو با دشمنان است. بیشترین علت فشاری که امروز بر کشور ما حاکم است از نظر اقتصادی به علت عقب نشینی فرهنگی خود دولت های کشور بوده است.

برای مثال می توان به موسیقی اشاره کرد. موسیقی در کشور ما یک هنر است و هنر به معنای تفکری است که بتوان آن را نمایش داد. اما دولت ها به آن بها نمی دهند؛ بها دادن به این معنی که چند صد میلیارد دلار خرج اداره ارشاد اسلامی شود نیست. بها دادن یعنی اینکه یک خواننده بداند رئیس جمهور کشورش او را دوست دارد و هنرمند کشور نزد رئیس جمهور کشورش شناخته شده است.

وقتی رهبری فرمودند جنگ نرم در پیش است، این جنگ یعنی هجوم نرم انجام میگیرد و منظور صرفا جنگ نرم افزاری نیست. بزرگانی در این کشور بوده اند که در عرصه هنری ممتاز و موسیقیدان بوده اند، اما دشمن در برابر این ملت و این هنرمندان بیکار نمی نشیند و می گوید: فرهنگ شما لهو و لعب است. دقیقا به سازهای موسیقی که آن بزرگان آنها را می نواخته اند و می نوازند توهین می کند و ما باید هوشیار باشیم و با بصیرت خود این دشمنی نرم را بشناسیم و همیشه از موضع برتر وارد گفتگو با کشورها بشویم.

دیروز ما شاهد بودیم در دولت آقای احمدی نژاد هنرمان و فرهنگ مان ترویج شد و به موسیقی بها داده شد و توجه امروز مردم به موسیقی به خاطر بصیرت بالای دولت نهم و دهم بوده است.

موسیقی صدای یک معنا و تفکر است که مفاهیم بسیار بزرگی در آن است معناهایی نظیر اصیل بودن ، فاخر بودن، مقامی بودن از جمله این مفاهیم بالاست و برای درک این این مفاهیم بالا باید درموسیقی وارد شد.

وقتی رئیس جمهور یک کشور علاقه اش را به هنرمندان آن کشور نشان بدهد، در واقع به مردم کشورش که آن هنرمند را دوست دارند احترام گذاشته و این احترام، در برابر دشمن امنیت، رفاه و آسایش را برای آن ملت به بار می آورد. در واقع یک تیپولوژی فرهنگی – سیاسی و اجتماعی در برابر دشمن است که عقب نشینی دشمن را از اراده، همبستگی و وحدت آن کشور در پی دارد. و به استقلال آن کشور کمک می کند.