- خبرنگار چشم بیدار و تیزبین جامعه است.

- شغل خبرنگاری از مشاغل دشوار و پردغدغه است.

- خبرنگاران، سرمایه­ های اصلی رسانه­ ها هستند.

- خبرنگار حق­طلب و مطالبه­­ گر است.

- خبرنگار بیش از هر قشری آمر به معروف و ناهی از منکر است.

- خبرنگار نقش روشنگری و پیانم رسانی دارد.

- خبرنگار صدای رسا و بلیغ مردم­ است.

- خبرنگاران مشاوری امین و منتقدی منصف برای مسئولان و مدیران جامعه ­اند.

- خبرنگاران چشم تیزبین و گوش شنوای مردمند.

- خبرنگاران افشاگر نادرستی و رسواگر خائنین­ اند.

- خبرنگاران فریاد رسای مظلومین و رسواکننده ظالمین­ اند و در صحنه­ های خطرناک، برای کشف حقیقت و بیان آن، خطرپذیرند.

- و ...

آحاد مردم و جامعه هم از خبرنگاران انتظارات فراوانی دارند و بر کار آنها قضاوت می­ کنند. بدیهی است که از عملکرد آنها عده ­ای خوشحال و برخی نگران می­ شوند.

البته که خبرنگارانِ مزدور و آلت دست زر و زور و تزویر هم در دنیای کنونی کم نیستند که برای رسیدن به منافع و آمال و آرزوهای دور و دراز، شرف خود را، انسانیت خود را، آزادگی خود را همه چیز خود را فروخته­ اند تا حقایق را وارونه نشان دهند. اخبار بر وفق مراد ارباب تهیه نمایند، تا با اطلاعات کذب و دروغین ملت ­ها را بفریبند یا بترسانند و ... تا خواست دشمنان، غارتگران، سلطه جویان، زیاده­ خواهان را به ملت­ ها القا نمایند.

بنابراین در دنیای امروز، در برابر هجوم و شبیخون فرهنگی استکبار جهانی، رسالت خبرنگار و رسانه انقلابی بسیار سنگین، و مقابله بسیار سخت و پیچیده است.

ولی متأسفانه به همین تجلیل و تکریم زبانی و جلسه­ و یا در قالب یک لوح از خبرنگاران و اصحاب رسانه بسنده شده است و به حق می ­توان ادعا کرد که قشر محروم و مستضعفی که با عشق و علاقه کار می­ کند و با سیلی صورت خود را سرخ نگه می­ دارد همین خبرنگاران هستند که به جز عده قلیلی از آنها، اکثریت با سختی­ ها و مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می ­کنند.

امروز متأسفانه عده­ ای از خبرنگاران به علت تنگی معیشت بر خلاف میل باطنی خود ابزار دست برخی فرصت­ طلبان موقعیت­ های اجتماعی واقع شده ­اند که مترصد سوار شدن بر قاطر چموش قدرت نشسته ­اند، مع­ الاسف و با عرض معذرت باید گفت که تعدادی از خبرنگاران که امیدواریم زیاد نباشند، می ­بایست سوژه ­هایی را پردازش کنند که صاحبان قدرت می­ خواهند. جریان­ هایی را تطهیر نمایند که مدیران مسئول اجاره ­ای می ­پسندند، اخباری را منتشر نمایند که وزیران، وکیلان و مدیران کل و از این قبیل خوش شان می ­آید، کسانی را تضعیف و تخریب کنند که ممکن است روزی روزگاری رقیب باشند و یا حریف بشوند و از این­گونه، چرا؟ چونکه می­ گویند دخل شان به خرج شان نمی­ رسد. پرواضح است که کاری اینچنین سخت که مثل کاردی دولبه است که هم می تواند آگاه نماید و هم می­ تواند اغفال کند می­ بایست آنچنان تأمین گردد و آسوده­ خاطر باشند تا با اعصابی آرام، آن بنویسند که خود می­ بینند و تصویری را ترسیم کنند که با چشمان خود به تماشا نشسته ­اند.

و در پایان باید از مسئولین مربوطه گله­ مند بود که در دولت­ های گذشته تا به­ حال وعده­ های زیادی داده شده ولی صد تا یکی از آن ها هم عمل نشده است و حداقل نیاز معیشتی اکثر خبرنگاران تأمین نگردیده است؛ در صورتی­ که از آنان انتظار داریم که با روحیه­ ی انقلابی و تلاش جهادی انواع توطئه­ های مکتوب، مصور، صوتی و مونتاژ خبرنگاران مزدور بی­.بی­.سی، سی­.ان­.ان، استکباری و صهیونیزمی را خنثی کنند.

امید است که به برکت خون شهیدان رسانه، مسئولان مربوطه، برای تأمین حداقل معیشت خبرنگاران و رفع مشکلات باقیمانده بیمه­ ای آنها و تقویت رسانه­ های متعهد و مسئول، طرحی نو دراندازند تا در این تهاجم فرهنگی و جنگ نرم­ سرافراز از میدان آیند.

یاد شهدای رسانه گرامی و راه شان پر رهرو باد.