اولین دورۀ شورای اسلامی شهر به سال 1378 آغاز به کار کرد. در آن زمان از شهر کازرون هفت عضو اصلی مرکب از آقایان لقمانی، حجازی، بینا، زاهدی، حسنزاده و پرویزی به شورای اول راه یافتند و اولین تجربۀ نظارت بر مدیریت شهری بعد از انقلاب را به عهده گرفتند. تمام قوانین مربوط به ساز و کار شوراها متعلق به قبل از انقلاب و به جامانده از قوانین انجمن شهر آن دوران میباشد فقط گزیدههایی از مواد و بندها و تبصرهها و نام و عناوین آن اصلاح و تغییر یافته است با این حال شاکلۀ قوانین شوراها همان قوانین سابق است که متأسفانه تاکنون مورد بازبینی دقیق و کلی قرار نگرفته است!
در هر صورت اولین دوره شورای شهر با همین قوانین موجود شروع به کار کرد. زمانی که مسئولیت شورای دوره اول آغاز گردید سُکان شهرداری کازورن در دست آقای بادآهنگ بود که حدود یک سال از مدیریتش میگذشت و در آن مدت به جهت اقداماتی سریع و فوری فوتی و تغییرات شکلی که در وضعیت مبلمانی و تزییناتی معابر به ویژه بخشهای مرکزی شهر با هدایت ایشان صورت گرفت از مقبولیت و محبوبیت نسبی نزد شهروندان برخودار گردیده بود. شاید همین توقع شهروندان کازرونی باعث گردید شورای اول، بادآهنگ را در سِمَت خود ابقا کند امّا دیری نپایید که زمزمۀ اختلافات میان شورا و شهردار شنیده شد به گونهای که دامنۀ تضاد آنها به اجتماعات سطح شهر هم کشید! نگارنده در شورای دوم با مطالعۀ متن و صورت جلسات شورای اول متوجه گردیدم اختلافات فیمابین آنها عمیق و از همان روزهای اول آغاز به کار شورا در گرفته بود! به نظر میرسید اعضا شورای اول به رغم تفاوت دیدگاهِ کاری و برخلاف نظر شخصی خود صرفاً تحت تأثیر جوّ سیاسی و اجتماعی آن زمان به ابقای ایشان رای داده بودند! لذا اولین اشتباه برای تعیین و گزینش و معرفی شهردار در شورای اول اتفاق افتاد! که نتیجه آن تصمیم، استعفای اجباری شهردار وقت در اولین سال کاری شورا بود! بعد از چندین ماه که شهرداری کازرون با سرپرست اداره گردید، شورا موفق شد آقای بنایی را که ساکن و شهردار فسا بود برای شهرداری کازرون نامزد و ابلاغ او را از استانداری بگیرد.
- اردیبهشت 1382 شورای دوم مرکب از آقایان عسکری، فراست، توحیدیان، عباسپور، فرشتهحکمت و خانمها سجادی و مصلاییپور، آغاز به کار کرد. اعضای شورای دوم که با قصد و نظر و شعار تعیین شهردار بومی وارد صحنه انتخابات شده بودند در زمان انتخاب شدن، فعالیت جمعی و یا فراکسیونی خود را جهت گزینش فردی مناسب مدیریت شهری که بومی هم باشد آغاز کردند. اشکال بزرگی که شورای دوم برای تصمیمگیری داشت، وجود اکثریتی شکننده بود! یعنی با اینکه آرای لازم و قانونی برای مصوّب کردن موضوعی فراهم بود امّا اگر نیت و ارادۀ اقلیت در تقابل با اکثریت قرار میگرفت به ناکامی میانجامید! به همین علت شورای دوم در بَدو اَمر موفق به تعیین شهردار بومی نگردید! منتخبین شورای دوم در اسفند 1381 و بعد از کسب آراء در یکی از جلسات رسمی شورای اول حضور یافتند، در آن جلسه علاوه بر هفت عضو شورا، شهردار منتخب آنها آقای بنایی هم حضور داشت. چند عضو شورای اول در صحبتهای ارشادی خود خطاب به اعضای شورای دوم قاطعانه توصیه کردند به فکر شهردار جدید و بومی باشند!! اگر چه آن حرف در محضر شهردارشان عجیب به نظر میآمد و شاید از نارضایتی برخی از آنها حکایت داشت با این حال اتفاقات سالهای بعد ثابت کرد که آن توصیهها همچین و همچون بیربط هم نبوده است!!
- باری، شورای دوم با چهار رأی از میان آرای هفت عضو خود، آقای بنائی شهردار منتخب شورای اول را مجدداً برای یک سال دیگر ابقا کرد! امّا، آن تصمیم و انتخاب نتوانست در روزها و ماههای بعد توقعات منطقی و شدنی و ناشدنی مخالفین و برخی موافقین را برآورده و عملی سازد! لذا آقای بنائی در مقابل انتقادات شدید برخی اعضا دوام نیاورد و شش ماه بعد کرسی شهرداری کازورن را ترک کرد و دومین اشتباه تاریخ شورای کازرون در اولین سال فعالیت شورای دوم رقم خورد! البته وجود واقعیتی در زمان مسئولیت شوراهای اول و دوم را نباید از ذهن دور داشت ، آن زمان درشهر کازرون افرادی با مدارک کارشناسی و بالاتر متناسب با مدیریت شهری که توانمند و حائز شرایط لازم برای کرسی شهرداری باشد به ندرت وجود داشت، برخی هم که ظاهراً از شرایط لازم برخوردار بودند، چنین مسئولیتی را نمیپذیرفتند! اگر اشتباه نکرده باشم در آن دوران از میان کلیه کارکنان شهرداری کازرون فقط دو سه نفر با مدرک کارشناسی مشاهده میگردید امّا خوشبختانه به تدریج در دورههای بعد و به ویژه در زمان حال مدرک اغلب کارمندان دوایر مختلف و سازمانهای زیر مجموعۀ شهرداری در سطح کارشناسی و بالاتر میباشد. نیز وجود سازمان نظام مهندسی ساختمان و نظام مهندسی کشاورزی و کانون کارشناسان دادگستری و کانون وُکلا و گسترش مراکز آموزش عالی دولتی و خصوصی، شهرستان کازرون را از تعدد و تنوع تحصیل کردگان فنی و مهندسی و مدیریتی و حقوقی در رشتههای مختلف برخوردار کرده است.
- شورای دوم بعد از بنائی به دلایل فوقالذکر موفق به تعیین شهردار بومی نگردید در نتیجه آقای محمود صفائیزاده را از استانداری شیراز برگزید. ایشان هم به رغم تخصص مدیریت شهری و تجربیات خوبی که داشت به جهت مشکلات خانوادگی نتوانست بیش از یک سال و نیم در کازرون دوام بیاورد و شهرداری کازورن را ترک کرد! بعد از دوندگی و گذراندن دورانی کوتاه امّا پر از چالش، بالأخره اکثریت مطلق اعضای شورای دوم، آقای حاصل عسکری که علاوه بر ریاست شورای دوم از سوابق مدیریتی خوبی هم برخوردار بود به عنوان شهردار برگزید و به استان معرفی کرد. با جدا شدن ایشان از شورای دوم و ورود آقای حسین صفری عضو علیالبدل، شورای دوم ترمیم گردید. آقای عسکری تا پایان دوره دوم شورا در طبقۀ سوم ساختمان شهرداری ماندگار گردید.
- اردیبهشت 1386 شورای سوم مرکب از آقایان لقمانی، سید هدایت عسکری، نیاکان، خدادادی، چویلی و خانمها مصلیپور و وزیری آغاز به کار کرد. شورای سوم این توفیق را یافت که به جای چهار سال، شش سال و چهار ماه بر مدیریت شهری نظارت داشته باشد. در دو سال پایانی این دوره با استعفا و جدا شدن نیاکان و مصلیپور، دو عضو علیالبدل یعنی فرشتهحکمت و بهرامزاده شورا را ترمیم کردند. در زمان مدیریت آقای عسکری شهرداری کازرون از جهات اداری و عمرانی شاهد تحولات چشمگیری بود. به همین جهت اکثریت شورای سوم دلیل و بهانهای منطقی برای تغییر شهردار بومی و فعال موجود نیافتند، لذا ایشان را در سِمَت خود ابقا کردند. اگر چه برخی اعضای این دروه از همان ابتدا تمایلی برای ابقای عسکری نداشتند و در روزها و ماههای بعد به انحاء مختلف با ایشان مخالفت میکردند.
- افزایش دامنۀ توقعات برخی اعضای شورا به همراه افزایش مخالفت برخی دیگر به آنجا رسید که آقای عسکری ترجیح داد کرسی شهرداری را برای نفر بعد خالی کند و استعفا داد. لذا این سومین اشتباهی بود که در تاریخ شورای کازرون رخ میداد و شورای دوره سوم در اولین گزینۀ منتخب خود ناکام و ناموفق شدند!! شورای سوم چند ماه بعد از رفتن عسکری آقای تدینزاده را از استانداری فارس بر کرسی شهرداری نشاندند که ایشان هم یک سال بیشتر دوام نیاورد. شش ماه بعد از تدینزاده شورای سوم، آقای موصلی را برگزیدند و از شهر بالاده به شهرداری کازرون منتقل کردند که مدیریت ایشان تا پایان دورۀ شورای سوم یعنی شهریور ماه سال جاری ادامه داشت.
- خرداد سال جاری (1392) هم زمان با انتخابات جمهور یازدهم، انتخابات چهارمین دورۀ شورای شهر و روستاها هم برگزار گردید که برای اولین بار اعضای نُه نفره شورای شهر کازرون مرکب از آقایان مکی، شهیدیان، مهرورز، آذینفر، بهرامزاده، سروآزاد، حمیده و خانمها نامداری و بابانظری تعیین گردیدند. این شورا در اولین جلسۀ رسمی خود به تاریخ دوزادهم شهریور ماه به رغم مواضع انتقادی دوران تبلیغاتشان، آقای موصلی شهردار وقت را در سِمَت خود ابقا و جهت صدور ابلاغ، مصوّبۀ خود را به استانداری فارس ارسال کردند. نگارنده این سطور در آخرین جلسه رسمی شورای سوم که با حضور اعضای شورای چهارم به عنوان میهمان، تشکیل شده بود خطاب به آنها و با استناد به تجربیات شورهای اَدوار گذشته و ناکامی و اشتباه آنها در اولین گزینۀ منتخبشان برای کرسی شهرداری، اظهار داشتم شهردار منتخب شورای قبل، گزینۀ موفقی برای شما نخواهد بود به ویژه اینکه شهرداری کازرون در دو سال اخیر به جهات بیانضباطی مالی و ضعف مدیریت با بالاترین نرخ بدهکاری و بیشترین توقیف حساب و طولانیترین تأخیر پرداخت حقوق و دستمزدها و رقم کسری بودجه بزرگ مواجه شده که در میان دو سه دهۀ اخیر بیسابقه بوده است! بالأخره با گذشت حدود شش ماه از معرفی موصلی جهت صدور ابلاغ جدید، استانداری فارس به هر دلیلی این مصوبۀ شورای چهارم را بیپاسخ گذاشت و تأیید نکرد لذا شورای چهارم در هفته گذشته در مصوّبۀ قانونی خود جهت شهرداری کازرون سرپرست تعیین کرد! لذا این چهارمین اشتباه در تاریخ شوراهای کازرون محسوب میگردد که اولین منتخب شورا در اولین سال کاری خود به مقصد نمیرسد! اینکه گزینۀ بعدی و جدید شورای چهارم چه کسی خواهد گردید و بزرگترین اتاق طبقۀ سوم ساختمان شهرداری واقع در خیابان شهید مطهری که اکنون به اتاق شیشهای شهردار معروف شده پذیرای چه فردی خواهد شد باید مدتی منتظر بمانیم!!
كازروننما از مقالات تمام صاحب نظران كازروني با گرايشات مختلف فكري و سياسي استقبال ميكند.
عكسش در کنار ...
یا از روی (...) اسامی رو کامل ننوشتی.
مردم کازرونی تا ...هایی در کازرون هستند کازرون پیشرفت نخواهد کرد.